Marasme is een ernstige vorm van ondervoeding van eiwitenergie die het vaakst voorkomt bij kinderen die in ontwikkelingslanden wonen. Armoede, gebrek aan voedsel en ontoereikende of vervuilde watervoorzieningen met bacteriën en parasieten zijn factoren die bijdragen aan deze aandoening. Hoewel marasmus niet vaak voorkomt in de ontwikkelde wereld, kan marasmus het gevolg zijn van bepaalde medische aandoeningen in de wereld van de eerste wereld. Kinderen met hart- en vaatziekten, oncologische aandoeningen, genetische aandoeningen en neurologische aandoeningen kunnen marasmus ontwikkelen zonder de algemene factoren die normaal samenhangen met marasmus.
Symptomen van Marasmus
De symptomen van marasmus zijn afhankelijk van de ernst van de ondervoeding die het individu ondervindt, en symptomen kunnen zich dagelijks of af en toe manifesteren. Symptomen van marasmus zijn chronische en aanhoudende diarree, gewichtsverlies, vermoeidheid en duizeligheid. In ernstige gevallen omvatten marasmus-symptomen ook langdurig braken, flauwvallen en verschillende niveaus van bewustzijn, lethargie, volledige of gedeeltelijke verlamming van de benen en verlies van blaas- of darmbeheersing.
Oorzaken en risicofactoren van Marasmus
Het tekort aan zowel eiwitten als calorieën resulteert in onvoldoende energie voor het lichaam en veroorzaakt uiteindelijk marasmus. Er zijn verschillende risicofactoren die marasmus kunnen doen neerslaan. Een individu kan deze aandoening echter ontwikkelen zonder een van deze risicofactoren. Risicofactoren zijn chronische honger, ontoereikende voedselvoorraden, vitaminetekorten, vervuilde watervoorzieningen en diëten zonder voldoende granen, fruit, groenten en eiwitten. Je kunt het risico op het ontwikkelen van marasmus minimaliseren door een goed uitgebalanceerd dieet te eten, schoon water te drinken en een goede medische behandeling voor infecties te krijgen.
Het behandelen van Marasmus
Zodra een arts een diagnose van marasmus stelt, omvat de behandeling speciale voeder- en rehydratatietherapie en is zeer nauwgezette medische observatie vereist. De revalidatie vereist intraveneuze vloeistoffen, oplossingen voor orale hydratatie en nasogastrische voedingssondes. De voedingswaarde die een persoon nodig heeft bij de revalidatie omvat 150 kilocalorieën per kilogram per dag. Bovendien zal het individu door suppletie worden behandeld voor vitamine- en mineraaltekorten. Verder zullen artsen, om de mogelijkheid van het ontwikkelen van infecties te verminderen, immunisaties aan individuen met marasmus toedienen.
Complicaties van Marasmus
Marasmus kan ook resulteren in zeer ernstige complicaties, vooral bij zuigelingen en kinderen. Het ontbreken van de juiste voeding kan leiden tot veel ontwikkelingsproblemen, zowel lichamelijk als geestelijk. Marasme kan ook elk systeem in uw lichaam beïnvloeden, inclusief uw endocriene, hematopoëtische, immuunsysteem, cardiovasculaire systeem, hersenen, zenuwstelsel en spijsverteringskanaal. Enkele van de complicaties die gepaard gaan met marasmus omvatten verlies van gezichtsvermogen of blindheid, gewrichtsmisvorming en -vernietiging, verlies van kracht, het falen of disfunctioneren van verschillende organen en bewusteloosheid.
