Diabetes is een aandoening die van invloed is op een groeiend aantal personen. Het is een aandoening die wordt gekenmerkt door het onvermogen van het lichaam om bloedglucose (suiker) te verwerken, wat leidt tot talrijke complicaties in bijna elk orgaansysteem. Diabetes heeft effecten op de bloeddruk, pols en pupilgrootte.
Bloeddruk
Diabetes beïnvloedt de bloedvaten en versnelt het proces van atherosclerose (verharding van de slagaders). Dit beïnvloedt de vloeistofdynamica van de bloedsomloop en veroorzaakt hoge bloeddruk. Naast de mechanische verstoring van de bloedsomloop veroorzaakt atherosclerose in de nierslagaders die de nieren van de nieren voorzien, een reflexieve toename van de systemische bloeddruk, omdat de nierslagaders speciale sensoren hebben om de bloeddruk en de bloedstroom te controleren. In een artikel voor MERCK, George L. Bakris, M.D. legt uit dat wanneer deze sensoren beschadigd zijn, het lichaam reflexief probeert de bloeddruk te verhogen om de perfusie van de nieren te handhaven.
Effect van Pulse
Pulse heeft twee dimensies die worden geëvalueerd door medische professionals: polsslag en polsdruk. Bij diabetespatiënten is de polsslag niet significant gerelateerd aan de voortgang van de ziekte op lange termijn. De hartfrequentie kan echter enorm toenemen tijdens een hypoglycemische episode wanneer de bloedsuikerspiegel van het individu onder het normale bereik daalt. Snelle pols is een van de tekenen van hypoglycemie en moet onmiddellijk worden herkend en behandeld. Pulsdruk is een maat voor de kracht van de puls tegen de wanden van de slagaders. Diabetes beschadigt de bloedvaten waardoor ze verharden, wat resulteert in een verhoogde polsdruk. Een artikel gepubliceerd in het Journal of Hypertension, september 2002, door onderzoeker M.T. Schram meldde dat de toegenomen polsdruk positief geassocieerd is met ernstige cardiovasculaire morbiditeit en mortaliteit.
Grootte van de leerling
Personen met langdurige of slecht gecontroleerde diabetes hebben doorgaans kleinere pupillen dan normale personen of personen bij wie de aandoening zorgvuldig is behandeld. Het Institute of Child Health, Royal Hospital for Sick Children, Bristol, publiceerde een artikel in The Archives of Disease in Childhood, 1994, dat meldde dat het effect van diabetes op de pupilomvang te wijten is aan schade aan de sympathische zenuwen die de pupil veroorzaken. groter worden. Wanneer deze zenuwen beschadigd zijn, dan is de balans verstoord en de pupil heeft de neiging om te samentrekken (krimpen). De zenuwen worden direct door het ziekteproces beschadigd en in de tweede plaats door microvasculaire schade in de bloedvaten.
