Batterijen zijn een alomtegenwoordig onderdeel van ons dagelijks leven. Persoonlijke mp3-apparaten, handheld-tools en mobiele telefoons werken allemaal op batterijen. Op batterijen werkende producten verhogen de arbeidsproductiviteit en verhogen de zakelijke en persoonlijke communicatie. Maar batterijen hebben een keerzijde: de huidige batterijtechnologie is afhankelijk van toxische metalen en corrosieve chemicaliën om elektronische stroom te produceren uit een klein, draagbaar pakket. Recycling vermindert de milieuschade van het weggooien van batterijen, maar kan andere milieuproblemen veroorzaken in het proces.
Giftige stoffen
Hergebruik van batterijen helpt om de giftige metalen en chemicaliën in batterijen te beschermen tegen uitloging van vuilstortplaatsen en in watervoorzieningen, aldus Isidor Buchmann, oprichter en CEO van Cadex Electronics, fabrikant van acculaders, die schrijft voor de batterij-informatiebron Battery University. Standaardautobatterijen bestaan voornamelijk uit loodplaten en zwavelzuur, die beide schadelijk zijn voor het milieu.
Nikkel-cadmium is een gebruikelijke basis voor oplaadbare batterijen, die milieuvriendelijker zijn omdat ze niet zo vaak worden weggegooid. Nikkel-cadmium-batterijen mogen niet met het land worden gevuld, omdat het cadmium oplost en in het grondwater kan sijpelen. Nikkel-metaal-hydridebatterijen bevatten ook gevaarlijke materialen. Programma's voor het recyclen van batterijen helpen om al deze gevaren, evenals de enorme hoeveelheid gebruikte batterijen, uit de gemeentelijke vaste afvalstroom en naar veiliger verwijderingswegen te verwijderen.
Energie en emissies recyclen
Hoewel het verwijderen van batterijen uit de gemeentelijke afvalstroom en recycling de toxische effecten vermindert, is recycling van batterijen niet volledig milieuvriendelijk. Isidor Buchmann legt uit dat er aanzienlijke transport- en gerelateerde brandstofkosten zijn om batterijen naar recyclingfaciliteiten te brengen en naar behoren te sorteren in chemisch gerelateerde materiaalklassen. Hergebruik van batterijen vereist ook aanzienlijke hoeveelheden energie. Volgens Buchmann kost het 6 tot 10 keer meer energie om metalen uit batterijen terug te winnen dan het zou duren om die metalen op een andere manier te verkrijgen.
Bij het bespreken van de potentiële voordelen van plug-in elektrische hybride voertuigen merkten wetenschappers in het Argonne National Laboratory van het Amerikaanse Department of Energy op dat zowel de intensieve energievereisten als de zwaveldioxideproductie milieueffecten zijn van de productie en recycling van batterijen. Via het Argonne National Laboratory onderzoekt het Amerikaanse ministerie van energie deze en andere milieuveiligheidskwesties die verband houden met het recyclen van batterijen.
Brand
Brand is een gevaar voor het milieu bij het recyclen van batterijen. Lithiumbatterijen hebben relatief veilige chemische componenten, maar als ze niet zorgvuldig worden behandeld, vormen ze een brandgevaar bij het uiteenvallen, vooral als vocht doorsijpelt in cellen die corroderen, waarschuwt Isidor Buchmann. Maar brandgevaar is niet beperkt tot lithiumbatterijen.
De meeste consumentenbatterijen kunnen kortsluiten als de terminals met elkaar in contact komen, wat ze waarschijnlijk doen in de warboel van een openbare prullenbak of campus-prullenbak. Recyclingprogramma's zoals die van Columbia University vereisen nu dat de consumenten de batterijen in de originele verpakking of in afzonderlijke met rits verzegelde plastic zakken doen, of om stevige verpakkingstape over de batterijaansluitingen te plaatsen voordat ze in recyclingbakken worden geplaatst. Dit minimaliseert het recyclen van batterijen door brand, maar voegt ook aanzienlijke hoeveelheden niet-recyclebaar afval toe aan de afvalstroom.
