Ampalaya, beter bekend als bittere meloen, is een vruchtdragende wijnstok die groeit in tropische en subtropische klimaten. Zoals de naam al aangeeft, is de vrucht vrij bitter in zijn ongerijpte staat, maar als een verworven smaak wordt deze al generaties lang gekweekt in sommige delen van de wereld en wordt hij routinematig gegeten als rauwe groenten of salades. Producten van de plant, met name de hartvormige bladeren, zijn ook van oudsher gebruikt in de natuurlijke geneeskunde in de Filippijnen, China en andere landen.
Diabetes behandeling
Het meest voorkomende medicinale gebruik van ampalaya-bladeren is als een behandeling voor diabetes, in het bijzonder diabetes type 2. De oorsprong van deze behandeling is terug te voeren op volksmeditatietradities in de Filippijnen, China en India, maar de moderne wetenschap heeft sindsdien het hypoglycemische effect van de bittere meloen bewezen. Een studie uit 2003, gepubliceerd in volume 88, nummer 1 van het Journal of Ethnopharmacology, testte verscheidene gepoederde ampalaya-extracten op diabetische ratten en ontdekte dat ampalaya de nuchtere bloedglucose met bijna 50% reduceerde, een snelheid vergelijkbaar met synthetische diabetesgeneesmiddelen. Een andere studie gepubliceerd in de Filippijnse Journal of Internal Medicine vond dat ampalaya-thee een goed verdragen voedingssupplement is voor patiënten met type 2 diabetes, met als enige opvallende bijwerking een toename van de darmfrequentie voor sommige gebruikers. Hoewel menselijk onderzoek naar de werkzaamheid van ampalaya-bladeren voor de behandeling van diabetes beperkt is, blijft het toch populair voor dit doel, vooral in de Filippijnen, waar de gedroogde bladeren overal verkrijgbaar zijn in capsulevorm en tabletvorm. Gedroogde bladeren kunnen ook worden doordrenkt met heet water en worden geconsumeerd als thee, en verse bladeren kunnen worden geperst en geconsumeerd met een snelheid van één eetlepel per dag voor een beter glucosebeheer.
Aambei behandeling
In de vorm van een poedervormig afkooksel is bekend dat ampalaya-bladeren en -wortels adstringerende eigenschappen hebben, wat betekent dat ze weefsels kunnen laten krimpen. Hoewel de poedervormige bladextracten effectief kunnen zijn voor de behandeling van een breed scala van aandoeningen die lokale plaatsbeperkende samentrekkingen vereisen, waaronder eczeem, psoriasis en uitslag, worden ze meer in het algemeen op de markt gebracht voor de behandeling van aambeien. Om externe aambeien te behandelen met ampalaya bladeren en wortels in poedervorm, bevochtig het aangetaste gebied licht met water en breng het poeder rechtstreeks aan op de aambeien.
Topische huidbehandeling
Een ander gedocumenteerd gebruik van ampalaya-bladeren is als actuele wond of kompres voor kleine wonden, brandwonden en een breed scala aan andere huidproblemen. Verse bladeren kunnen licht worden opgewarmd en rechtstreeks op de aangetaste huid worden aangebracht voor onmiddellijke verlichting, of er kan een kompres worden gemaakt van fijngemaakte of verwarde ampalaya-bladeren en een beetje warm water. Dergelijke externe toepassingen kunnen pijn verlichten, ontstekingen verminderen en het genezingsproces versnellen. Door deze behandelingen rechtstreeks op het voorhoofd, de slapen en de nek toe te passen, kan ook hoofdpijn worden verlicht.
Andere medicinale toepassingen
Bij orale inname worden ampalaya-bladeren genoemd als natuurlijke oplossingen voor aandoeningen zoals chronische hoest, diarree, koorts, wormen en parasieten. Aanbevolen preparaten voor deze behandelingen variëren, maar omvatten het inslikken van ampalayabladeren in tablet- of capsule-vorm, het weken van gedroogde bladeren als thee of het consumeren van vers juiced bladeren. De vruchten en bladeren kunnen ook samen worden geperst en geconsumeerd.
