Natriumcyclamaat is een kunstmatige zoetstof die 30 keer zo zoet is als suiker. De Amerikaanse Food and Drug Administration verbood het in 1969 vanwege zorgen over de veiligheid ervan nadat een dierstudie een potentieel verhoogd risico op kanker toonde. De FDA moet dit verbod nog herzien, ondanks meer recent onderzoek dat niet hetzelfde risico vertoont, althans gedeeltelijk vanwege problemen bij het bepalen van een veilig innameniveau.
Gebruik in voedingsmiddelen
Hoewel cyclamaat niet is toegestaan in de Verenigde Staten, Japan en 45 andere landen, is het toegestaan in meer dan 80 landen, inclusief leden van de Europese Unie. Het wordt soms gecombineerd met saccharine in een 10-op-1 verhouding om het beste van beide zoetstoffen te krijgen - sacharine vanwege de extreme zoetheid en cyclamaat omdat het een meer natuurlijke smaak heeft dan sacharine en niet zo veel nasmaak heeft. Het wordt gebruikt in kunstmatig gezoete dranken, waaronder dranken op basis van water, op basis van melk en vruchtensap.
Kanker risico
In 1969 ontdekte een onderzoek dat een cyclamaat-sacharine-mengsel bij ratten blaaskanker veroorzaakte, maar sindsdien hebben talrijke studies geen verband aangetoond tussen cyclamaat en kanker, volgens een overzichtsartikel gepubliceerd in Food & Nutrition Research in 2006. Bijvoorbeeld een studie gepubliceerd in Toxicological Sciences in 2000 ontdekte dat hoge doses cyclamaat het kankerrisico niet verhoogden of toxische effecten bij apen hebben. Het National Cancer Institute merkt op dat de huidige bezorgdheid van de FDA over deze zoetstof niet gerelateerd is aan kanker.
Effect op mannelijke vruchtbaarheid
Hoewel er enige bezorgdheid bestaat over het risico van cyclamaat dat de vruchtbaarheid van de man beïnvloedt als gevolg van de resultaten van bepaalde dierstudies, vond een in 2003 in Food Additives & Contaminants gepubliceerd onderzoek geen enkel effect van cyclamaat op de mannelijke vruchtbaarheid op de niveaus die gewoonlijk worden geconsumeerd door mensen in Spanje, waar deze zoetstof legaal is. Deze zorg ontstond nadat uit een onderzoek bleek dat cyclohexylamine, dat wordt geproduceerd wanneer het cyclamaat wordt gemetaboliseerd, testiculaire atrofie bij ratten zou kunnen veroorzaken.
Intake Overwegingen
De Europese Unie heeft het acceptabele innameniveau voor cyclamaat gesteld op 0 tot 7 milligram per kilogram lichaamsgewicht, of tussen 0 en 3 milligram per kilo lichaamsgewicht. Het probleem met cyclamaat is dat, hoewel de meeste mensen het niet metaboliseren of absorberen, sommige mensen het metaboliseren en deze variatie het moeilijk maakt om te bepalen welke niveaus veilig zijn voor iedereen. Het drinken van 1,5 liter frisdrank gezoet met cyclamaat kan ervoor zorgen dat mensen het aanvaardbare innameniveau van de Europese Unie bereiken.
