Het menselijke spijsverteringskanaal past zich naadloos aan aan een van de vele soorten voedsel die mensen eten. Het is geëvolueerd om voedingsmiddelen in hun componentvoedingsstoffen af te breken en afval efficiënt uit te scheiden. Omdat veel verschillende organen een rol spelen bij de spijsvertering, is het bescheiden spijsverteringskanaal eigenlijk een complex systeem.
Steriel voor de geboorte
De bacteriën die het spijsverteringskanaal bevolken en helpen bij de opname van voedingsstoffen zijn niet aanwezig in de foetus. Baby's krijgen bacteriën van de moeder en het milieu tijdens de geboorte en in de dagen na de geboorte.
Buiten het lichaam
Technisch gezien bevindt het spijsverteringskanaal zich niet in het lichaam, maar buiten het lichaam. Het wordt beschouwd als een kanaal dat voedsel binnenlaat en verspilt, maar het voedsel moet door de spijsverteringswand passeren om in het lichaam te komen.
Lever-Slokdarmader Verbinding
Aders die bloed van de spijsverteringsorganen naar de lever afvoeren, kunnen een back-up maken van de lever. Deze leveraderen verbinden ook met aders in de slokdarm. Wanneer leverproblemen een back-up van bloed veroorzaken, zwellen de slokdarmaders en kunnen ze barsten, wat ernstige bloedingen tot gevolg heeft.
Sonic Hedgehog Gene
Menselijke embryo's hebben een eenvoudige spijsverteringsbuis voordat de verschillende delen van het spijsverteringsstelsel zich ontwikkelen. Het vreemd genaamde sonische hedgehog-gen is de drijvende kracht achter de ontwikkeling van de primitieve spijsverteringsbuis in de verschillende spijsverteringsorganen. Dit gen geeft aanleiding tot de activering van verschillende andere genen in verschillende delen van de primitieve spijsverteringsbuis.
Taste Ability Varieert
De smaakpapillen in de mond variëren in concentratie tussen mensen. Volgens het medisch handboek 'Histologie' is 25 procent van de mensen 'supertasters', met veel smaakpapillen. Nog eens 25 procent zijn 'nontasters', met een verminderd vermogen om onderscheid te maken tussen bepaalde smaken.
Frequente gasuitdrijving
Gas in het spijsverteringskanaal komt van ingeslikte lucht en bacteriële productie. Sommige ingeslikte lucht wordt opgenomen in de darm. Overgeslagen gas of flatus is een mengsel van stikstof, koolstofdioxide, waterstof en methaan. Mensen geven normaal gesproken maximaal 20 keer per dag gas door, volgens de medische tekst "Kumar and Clark's Clinical Medicine."
Maag-hersenverbinding
De maag heeft sensorische receptoren die informatie sturen via de nervus vagus naar de hersenstam, het onderste deel van de hersenen. Als de informatie wijst op de aanwezigheid van toxines, veroorzaakt de hersenstam misselijkheid en braken.
Speekselbescherming
De speekselklieren in de mond produceren dagelijks ongeveer 1,2 liter speeksel, volgens 'Histology'. Naast het smeren van de mond, bevat speeksel ook enzymen die zetmelen afbreken en bepaalde mogelijk gevaarlijke bacteriën doden. Het biedt ook calcium en fosfaat om de tanden sterk te houden.
Esophageal voering veranderlijk
De cellen aan de binnenkant van de slokdarm verschillen van die aan de binnenkant van de maag, omdat maagcellen moeten beschermen tegen zuur. Ernstige gastro-oesofageale refluxziekte, waardoor maagzuur herhaaldelijk in de slokdarm terechtkomt, kan de cellen van de lagere slokdarm stimuleren om in cellen te veranderen, zoals die van de maagslijpsel als een beschermend mechanisme.
Bacteriën kunnen ontstekingen veroorzaken
Een recensie uit 2013 in het tijdschrift "Pediatric Gastroenterology, Hepatology and Nutrition" stelt dat de verschillende soorten bacteriën in de darm bepaalde soorten immuunsysteemcellen beïnvloeden. Er wordt onderzoek gedaan naar mogelijke manieren waarop spijsverteringsbacteriën kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van bepaalde ziekten, zoals inflammatoire darmaandoeningen.
