U kunt misschien een beetje weten over triglyceriden als u bloed hebt laten werken om uw cholesterol- en lipidegehalte te controleren, maar u weet misschien niet zoveel over fosfolipiden. Hoewel deze twee lipiden vergelijkbare structuren hebben, spelen ze allebei een heel andere rol in je lichaam. Als u de verschillen tussen hen kent, kunt u hun specifieke doelen en belang voor uw gezondheid beter begrijpen.
Kleine verschillen in structuur
Als je een tekening van een triglyceridemolecuul en een fosfolipidemolecuul op papier zou zien, zou je niet veel van een verschil tussen de twee kunnen opmerken. Beide moleculen bevatten glycerol, dat een recht deel is dat soms een ruggengraat wordt genoemd, en vetzuren. Dit zijn lange ketens die bestaan uit koolwaterstoffen, en ze kunnen verzadigde of onverzadigde vetzuren zijn, afhankelijk van het soort chemische bindingen dat ze bevatten. Maar een triglyceride bevat drie vetzuren die aan de glycerolhoofdketen zijn bevestigd, terwijl een fosfolipide twee vetzuren plus een fosfaatgroep aan de glycerol heeft. De fosfaatgroep, een geladen molecule bestaande uit fosohorus en zuurstof, verandert niet alleen de structuur van het lipide, maar ook de functie ervan. Om een beter visueel idee te krijgen, lijkt een triglyceride op een kam met drie tanden - de vetzuren - en een fosfolipide lijkt op een kop met twee benen.
Wat Phospholipids doen
Omdat de fosfaatgroep in het fosfolipide wordt geladen, kan deze lipide zich vermengen met zowel vet als water, waardoor het amfipathisch wordt. Dit is de reden waarom fosfolipiden de buitenmembranen van cellen kunnen vormen. Fosfolipiden vormen een dubbellaagse membraan - of dubbellaag - rond de inhoud van de cel, waarbij de fosfaatkoppen zowel naar de binnenkant als de buitenkant van de cel zijn gericht, en de vetzuren in rijen die tegenover elkaar in het membraan staan, helpen om vormen een waterafstotende barrière. Deze barrière houdt de waterige inhoud van de cel gescheiden van de waterige buitenkant. Het fosfolipidemembraan laat echter kleine - zij het belangrijke - moleculen in en uit de cel gaan, zoals zuurstof en kooldioxide.
Hoewel fosfolipiden belangrijk zijn als celmembranen, is dat niet hun enige rol in uw lichaam. Deze vetten zijn ook cruciaal voor de spijsvertering. In de maag helpen fosfolipiden om vetten af te breken zodat ze gemakkelijker verteerbaar zijn en in de dunne darm helpen de fosfolipiden in de gal om vetten te emulgeren, zodat ze in het bloed kunnen worden meegenomen.
De rol van triglyceriden
Triglyceriden zijn de opslagvorm van vet en vormen het grootste deel van de lipiden die in uw lichaam worden aangetroffen. Dit opgeslagen vet dient als een belangrijke energiebron voor uw lichaam in de perioden dat u niet genoeg calorieën binnenkrijgt, bijvoorbeeld wanneer u een dieet met minder calorieën en afvallen volgt. Hoewel u niet hoeft te denken aan knijpbaar buikvet, fungeert dit opgeslagen vet ook als een isolator, waardoor u warm blijft en uw inwendige organen beschermt tegen verwonding. Triglyceriden helpen ook bij de opname van belangrijke voedingsstoffen, zoals de in vet oplosbare vitaminen - bijvoorbeeld vitamine E - en fytochemicaliën zoals carotenoïden. Ze helpen ook om ze in het bloed en de lymfe te transporteren om al je cellen te bereiken.
Fosfolipiden en triglyceriden in voedsel
Omdat je lichaam in staat is om voldoende zelf te maken, worden fosfolipiden geen essentiële voedingsstoffen genoemd. Fosfolipiden worden echter in kleine hoeveelheden in een verscheidenheid aan voedingsmiddelen aangetroffen en u kunt ongeveer 2 gram per dag eten, vooral als u eierdooiers, sojamelk, tofu en pinda's eet, wat een goede bron is.
Triglyceriden zorgen voor 35 tot 40 procent van uw dagelijkse vetinname, meestal van vlees, melk of boter, als verzadigd vet en als onverzadigde vetten in olijfolie, noten, zaden en zalm. Helaas verhoogt te veel vet in het dieet de triglycerideniveaus en leidt het tot gewichtstoename. Verhoogde bloedtriglycerideniveaus dragen ook bij aan plaquevorming op de wanden van uw ader, waardoor het risico op atherosclerose toeneemt, wat ernstige gezondheidsproblemen kan veroorzaken.
