Hardlopen, sprinten, lange afstand of een combinatie, geeft je op verschillende manieren fit. Het bouwt de cardiovasculaire kracht op, geeft je benen gestalte, helpt bij stressvermindering en verbrandt tot 1.000 calorieën per uur. De laatste kwaliteit maakt het bruikbaar in gewichtsverliesregimes. Sommige mensen eindigen echter ondanks het hardlopen in grotere maten, afhankelijk van hun genetische aanleg, het soort hardlopen dat ze uitvoeren en hun dieet.
Hill Running
Wanneer u heuvelopwaarts loopt, stijgt uw dij hoger dan wanneer u op een vlakke ondergrond scant, waardoor een ongewoon grote hoek met de horizontaal ontstaat. Bovendien vereist het heuvelopwaarts rijden een grotere druksterkte van de grond dan het lopen op de flats. Dientengevolge, roep je je gluteale spieren, een set van drie grote, gepaarde spieren in je kont, in een veel grotere mate dan je normaal doet, vooral bij het doen van herhalingssprongen een korte steile heuvel op in plaats van langzamer, langer te doen loopt over heuvelachtig terrein. Het resultaat kan een meer uitgesproken achterzijde zijn.
Sprinten
Sprinten is kinetisch vergelijkbaar met heuvellopen, omdat het een zeer sterke afduwing vereist en de knieën hoger worden dan tijdens het joggen of zelfs op hoge snelheden. Topsporters hebben vaak bubble butts. Volgens de lichaamsgerichte website Taille, Heupen en Dijen, is het herhalen van sprints met startblokken de beste manier om de gluteale spieren op te bouwen.
Calorische overcompensatie
Sommige mensen die specifiek gaan hardlopen om af te vallen, komen eigenlijk steeds zwaarder aan, en de heupen en de billen zijn de gebruikelijke plek van deze winst, vooral bij vrouwen. Mensen die beginnen te rennen om af te vallen, kunnen al overgevoelig zijn en sommigen geloven ten onrechte dat ze kunnen eten wat ze willen, omdat ze nu veel bewegen. Voor de meeste mensen loopt hardlopen minder dan 100 calorieën per kilometer, dus zelfs een snelheid van drie mijl per dag zorgt alleen voor de willekeurige calorieën in een extra bagel. Volg uw voedselinname zorgvuldig nadat u begint te rennen om het bubbel-butt-fenomeen te voorkomen.
alternatieven
Als je hoopt de bubbelbult te vermijden die paradoxaal genoeg op sommige mensen verschijnt nadat ze zijn gaan rennen, focus je dan op lange, gemakkelijke kilometers in plaats van op korte, intense bursts of speed. Lange afstand lopen met een gemiddelde intensiteit van 60 tot 80 procent van uw maximale hartslag verbrandt veel vet zonder het anabolische of spieropbouwende effect veroorzaakt door werk met hogere intensiteit. Het is ook nuttig om ervoor te zorgen dat u meer calorieën verbrandt dan dat u eet; het houden van een voedseldagboek kan in dit opzicht helpen.
