Enzymen zijn eiwitten met unieke vaardigheden. Ze zijn aanwezig in alle levende cellen en zijn nodig voor elke chemische reactie in het lichaam. Elk enzym voert zijn eigen specifieke taak uit. Ons lichaam produceert verschillende soorten spijsverteringsenzymen om het voedsel dat we eten af te breken. Spijsverteringsenzymen worden overal langs uw spijsverteringskanaal uitgescheiden, beginnend in de mond met speekselamylase, dat helpt zetmeel af te breken. Van daaruit worden andere enzymen geproduceerd in de maag, de alvleesklier en de dunne darm.
Je kunt ook spijsverteringsenzymen krijgen van rauw voedsel en supplementaire spijsverteringsenzymproducten. Rauw voedsel bevat van nature hun eigen enzymen, maar zodra rauw voedsel wordt verwerkt of gekookt, worden hun enzymen vernietigd. Supplementaire spijsverteringsenzymen worden verkocht in veel reformwinkels en apotheken. Ze worden door de FDA "algemeen erkend als veilig" (of GRAS) en zijn afkomstig van verschillende bronnen, zoals dierlijk, plantaardig, schimmel en bacterieel.
Dierlijke enzymen
Dierlijke enzymen, ook wel klier genoemd, kunnen afkomstig zijn van de alvleesklier van varkens of ossen. Enzymproducten van dieren bevinden zich meestal in gecoate capsules om ongeschonden door de zure omgeving van de maag te gaan.
Plant Enzymen
Plantenzymen, zoals bromelaïne van ananas en papaïne van papaja, worden proteolytische enzymen genoemd omdat ze eiwit afbreken. Hoewel deze bepaalde voordelen kunnen hebben, zijn er potentiële allergieën, contra-indicaties en medische interacties met deze enzymen.
Schimmel en bacteriële enzymen
Schimmel- en bacteriebron-enzymen staan ook bekend als op planten gebaseerd, hoewel "vegetarisch" een meer geschikt woord is om deze spijsverteringsenzymen te beschrijven. In tegenstelling tot dierlijke enzymen, hoeven vegetarische enzymsupplementen niet gecoat te worden omdat ze in een breed pH-bereik kunnen werken.
Waarom spijsverteringsenzymen belangrijk zijn
Voeding gaat niet alleen over de soorten van voedsel dat we eten: die voedingsmiddelen moeten worden afgebroken, de voedingsstoffen worden opgenomen en benut en uiteindelijk geëlimineerd.
Volgens de American Nutrition Association lijden "70.000.000 mensen elke dag aan een of andere vorm van spijsvertering." Het National Digestive Diseases Information Clearinghouse schatte dat 20 procent van de Amerikanen minimaal één keer per week refluxen. Velen hebben enzymdeficiënties als gevolg van leeftijd, dieet of levensstijl (d.w.z. ze kunnen ontbreken of produceren niet genoeg van een bepaald spijsverteringsenzym). Wanneer u geen voedsel goed verteren, kunt u symptomen als af en toe gas, opgeblazen gevoel, indigestie, onregelmatigheid of andere problemen met de spijsvertering ervaren.
Hoe supplementen voor spijsverteringszymmen kunnen helpen
Mensen van wie het lichaam niet genoeg spijsverteringsenzymen produceert, nemen vaak spijsverteringsenzymsupplementen om te helpen met specifieke voedselintoleranties. Volgens de NIH hebben 30 miljoen tot 50 miljoen Amerikanen een lactose-intolerantie omdat hun lichaam niet genoeg produceert van het enzym lactase, dat lactose verteert.
Evenzo hebben recente studies gekeken naar de voordelen van bepaalde enzymen voor mensen met glutenintolerantie (niet te verwarren met coeliakie). DPP-IV is een enzym dat de caseïne in zuivel en de gluten uit tarwe, gerst en rogge afbreekt.
Waarop moet je letten in een spijsverteringssupplement
Er zijn tegenwoordig veel enzymsupplementen op de markt. Maar kijk voordat u koopt eerst naar de bron, melanges en activiteit die op het etiket staan vermeld. Heeft u een specifieke voedselintolerantie of problemen met de spijsvertering? Zoek mengsels met enzymen voor jouw specifieke behoeften:
De drie hoofdgroepen van enzymen zijn proteasen, lipase en carbohydrasen. Protease verteert eiwitten, lipase verteert vetten en carbohydrase verteert koolhydraten.
Zorg daarnaast voor een nauwkeurige labeling van enzymactiviteit. De potentie van een enzym is een manier om het effect te meten dat het heeft op zaken als eiwitten, vetten en koolhydraten. Gewicht (d.w.z. meting in milligrammen) meet niet de ware potentie van een enzym.
Maday Labrador is een voedingsdeskundige met een Ph.D. in holistische voeding en Vice President of Education voor Enzymedica, dat spijsverteringsenzymproducten produceert. Mevr. Labrador is sinds 2000 bij het bedrijf en is een integraal onderdeel van nieuwe productformulering en enzymonderzoek.
Aanvullende referenties:
Lactose-intolerantie: informatie voor zorgaanbieders. Januari 2006. Nationaal Instituut voor de gezondheid van kinderen en menselijke ontwikkeling. National Institute of Health Publication No. 05-5305B.
//www.nichd.nih.gov/publications/pubs/documents/NICHD_MM_Lactose_FS_rev.pdf
Roxas, M. (2008). De rol van enzymsuppletie bij spijsverteringsstoornissen. 13 (4), 307-314.
//www.altmedrev.com/publications/13/4/307.pdf
Fuller, D. (1999). De genezende kracht van Enzymen. New York: Forbes Custom Pub.
Liska, D. (2004). Klinische voeding: een functionele benadering (2e ed.). Gig Harbor, Wash .: Institute for Functional Medicine.
