Amenorroe vormt zelden een onmiddellijke bedreiging voor uw gezondheid, maar soms kan het een significante onderliggende aandoening betekenen die uw reproductieve gezondheid kan beïnvloeden. Amenorroe is een aandoening waarbij een menstruatieperiode ontbreekt. Er zijn twee soorten: primaire amenorroe beschrijft de toestand van een vrouw die nooit menstrueerde, terwijl secundaire amenorroe het gebrek aan menstruatie is gedurende meer dan zes maanden bij een vrouw die eerder een regelmatige cyclus had. De meest voorkomende redenen voor amenorroe zijn zwangerschap en menopauze, maar andere verklaringen omvatten eetstoornissen, intense stress, overmatige lichaamsbeweging of hormonale onbalans.
Onvruchtbaarheid
Het hebben van amenorroe kan het vermogen van een vrouw om zich te reproduceren enorm beïnvloeden. De meeste vrouwen met amenorroe ervaren anovulatie, wat een medische term is die verwijst naar het onvermogen om levensvatbare eieren uit de eierstokken te produceren. Ovulatie is van cruciaal belang voor de vorming en afgifte van volwassen eieren tijdens het voortplantingsproces; de afwezigheid van ovulatie voorkomt elke vorm van conceptie.
Oestrogeen tekort
Amenorroe wordt geassocieerd met een afname van de oestrogeenproductie en een toename van testosteron. Aan de buitenkant hebben vrouwen daarom mogelijk overtollig gezichtshaar en een afname van de borstomvang. Bovendien beïnvloedt oestrogeendeficiëntie of hypo-oestrogenisme direct de botdichtheid. Oestrogeen neemt nog steeds af naarmate botverlies en stressfracturen meer voorkomen door de langdurige onderdrukking van het voortplantingssysteem. Premenopauzale vrouwen die geen behandeling voor oestrogeendeficiëntie zoeken, hebben meer kans op het ontwikkelen van osteoporose en lopen daarna een groter risico op postmenopauzaal botverlies.
Ovariële cysten
De productie van te veel androgene hormonen, met name testosteron, veroorzaakt een ovarium-onevenwichtigheid die tot ovariumcysten kan leiden - Polycysteus ovariumsyndroom (PCOS) is een dergelijke aandoening. PCOS voorkomt dat de follikels rijpe eicellen produceren en wanneer er geen eiproductie is, breiden de follikels zich uit met vocht en vormen cysten. PCOS voorkomt dat het lichaam insulinespiegels efficiënt verwerkt en daarom ervaren patiënten met PCOS vaak gewichtstoename, insulineresistentie en zijn hoog-risico-kandidaten voor type 2 diabetes mellitus.
