Er zijn verschillende ongunstige effecten van littekenweefselvorming na een operatie. Volgens de Amerikaanse National Library of Medicine en de National Institutes of Health of NIH, legt het lichaam littekenweefsel neer na een verwonding of een operatie als een manier om de wonden te genezen. De mate van littekens hangt af van de volgende factoren: wondgrootte, diepte en locatie, de leeftijd van een persoon en huidkenmerken, inclusief huidskleur of pigmentatie.
Verandert de huid Uiterlijk
Na chirurgische vorming van littekenweefsel kan het uiterlijk van de huid veranderen. Volgens de NIH is littekenweefsel meestal dikker, roder, roder of glanzender dan de rest van iemands huid. De NIH zegt dat het uiterlijk van het litteken van een persoon grotendeels afhangt van de grootte en diepte van de wond, waar de wond zich bevindt, hoe lang de wond duurt om te genezen, de leeftijd van de persoon die een operatie ondergaat en iemands erfelijke neiging tot litteken. De NIH zegt dat hoewel littekenweefsel op het huidoppervlak vaak met de tijd vervaagt, het zelden volledig verdwijnt, en dat als het uiterlijk van het littekenweefsel problematisch is, een aantal procedures kan helpen de grootte en vorm van het littekenweefsel te verminderen. Deze omvatten dermabrasie, laserbehandelingen, injecties en chemische peelings en crèmes. Een van de meest effectieve conservatieve zorgmethoden voor de behandeling van oppervlakkig littekenweefsel is instrumentgestuurde mobilisatie van zacht weefsel, waarbij instrumenten worden gebruikt om het postoperatieve littekenweefsel handmatig te verminderen.
Impedeert gezamenlijk bewegingsbereik
Postoperatief littekenweefsel kan het gezamenlijke bewegingsbereik ongunstig wijzigen, afhankelijk van de locatie van het littekenweefsel. Volgens het Department of Orthopaedics and Sports Medicine van de Universiteit van Washington neigt postchirurgisch littekenweefsel terug en kan het gezamenlijke bewegingsbereik worden verminderd, tenzij bewegingstherapie en rekken beginnen onmiddellijk na de operatie. Om een optimaal bewegingsbereik na de operatie te bevorderen, gebruikt u een continue passieve beweging of een CPM-machine om het betrokken segment en gewricht voorzichtig door zijn normale bewegingsbereik te leiden. Een CPM wordt meestal gebruikt tijdens de eerste paar dagen na de operatie. Nog in het ziekenhuis kan een patiënt die zojuist geopereerd is, ook instructie krijgen over de juiste actieve bewegingsoefeningen om te voorkomen dat stijfheid en myofasciale verklevingen zich in het betreffende gebied vormen. Actief bewegingsbereik stimuleert een meer gecoördineerde en minder lukrake afzetting van littekenweefsel na een operatie.
Creëert ongemak
Postoperatief littekenweefsel en verklevingen kunnen ongemak of pijn veroorzaken, ondanks het feit dat het meeste littekenweefsel zelf niet gevoelig is voor pijn. Volgens de website van de Myofascial Release Clinic kan littekenweefsel dat na de operatie wordt neergezet op andere gebieden trekken, zenuwen, bloedvaten en organen samenpersen en het fysiologische functioneren beperken. Dit kan pijn of disfunctie veroorzaken. In feite kan littekenweefsel vele lagen spier- en bindweefsel beperken, wat verschillende graden van pijn of ongemak kan veroorzaken. Littekenweefsel is zwakker, minder elastisch en meer vatbaar voor hernieuwde verwonding dan normaal, gezond weefsel, en kan leiden tot chronische pijn als het de werking van andere structuren beïnvloedt - vooral zenuwen en bloedvaten. Pijnlijk postoperatief littekenweefsel kan ook wijzen op de aanwezigheid van een infectie in het betrokken gebied, die zo snel mogelijk door een arts moet worden geëvalueerd.
