Zwembadwater is alleen zo veilig als de chemicaliën die worden gebruikt om het zwembad te onderhouden. Chloor is de chemische stof waarvan de meeste openbare en private zwembaden afhankelijk zijn voor desinfectie en die meestal effectief en veilig is. De website Centers for Disease Control and Prevention vermeldt dat chloorgehaltes van 1,0 tot 3,0 ppm, of delen per miljoen, binnen de meeste richtlijnen van de gezondheidsafdeling vallen. Chloor interageert met het water en de verontreinigende stoffen erin om de pH van het zwembad te veranderen en secundaire verbindingen te creëren die eigen problemen veroorzaken. De pH van een zwembad is een maat voor de zuurgraad of alkaliteit van het water.
Huid en ogen
Overmatige chloorgehaltes in het zwembad zijn het gevolg van menselijke fouten of apparatuurstoringen. Wanneer het chloorniveau sterk stijgt, wordt het water giftig voor de mens. Acute overchlorering in zwembaden zorgt ervoor dat zwemmers matige tot ernstige oogirritatie ervaren. Ze ervaren verbranding in hun neusholtes en mond als ze het overgechloreerde water inademen. Zwemmers ontwikkelen ook uitslag en een geïrriteerde huid als de pH van het zwembadwater uit balans raakt. Neutrale pH is zeven, op een schaal van nul en 14. Niveaus boven acht of onder zeven zijn hard voor huid- en membraamweefsel.
longen
Zwemmers kunnen ernstige longirritatie ervaren als ze dampen in overgechloreerde zwembaden inademen. Overgechloreerde zwembaden wijzen soms op slecht onderhoud. Onjuist behandelde bijproducten gevormd door de interactie van chloor met bloed of uitwerpselen kunnen toxische omstandigheden in het zwembad veroorzaken. Een van deze bijproducten, trihalogeenmethaanchemicaliën die net boven het wateroppervlak zweven, veroorzaken astma-achtige symptomen en veroorzaken soms astma bij voorheen asymptomatische zwemmers, volgens Mary Pohlmann, assistent-professor in de klinische geneeskunde aan de Southern Illinois University School of Medicine.
Tanden en interne organen
Chloor in gasvorm zuivert pools efficiënt, maar verhoogt ook de zuurgraad van zwembadwater. Aan de andere kant verminderen hoge pH-waarden - of te alkalische omstandigheden - het vermogen van chloor om water te desinfecteren. Het toevoegen van meer chloor aan zwembaden met een ongebalanceerde pH verslechtert de kwaliteit van het zwembadwater. Zeer zuur zwembadwater kan het tandglazuur aantasten. Teamzwemmers ervaren deze schade meestal; hoe meer uren in het zwembad, hoe groter de effecten van chronische blootstelling aan zuur water. Wetenschappers discussiëren over de mogelijke gevaren van zwemmers die grote hoeveelheden chloor via de huid absorberen door chronische blootstelling. Chemische stoffen passeren kleine bloedvaten en weefsels. Bezorgdheid over de verbanden tussen bijproducten van chloordesinfectie en blaaskanker blijft vanaf 2010 onbewezen.
