Een raw food dieet is gebaseerd op ongekookt, onverwerkt plantaardig voedsel. Nietjes van het dieet zijn biologisch fruit en groenten, spruiten, onbewerkte granen, noten, bonen en zeewier. In sommige gevallen zijn licht verhitte voedingsmiddelen, zoals warme groentesoep, toegestaan. Afhankelijk van de strengheid van uw dieet, kan het eten van voornamelijk rauw voedsel risico's opleveren, waaronder tekorten aan voedingsstoffen en mogelijk ernstige ziekten. Om gezonde manieren te leren om raw food dieetprincipes in je levensstijl op te nemen, vraag je om advies aan je diëtist.
Vitamine B12-tekort
Vitamine B12 is een in water oplosbare voedingsstof die een belangrijke rol speelt in de hersenfunctie, de productie van rode bloedcellen en de DNA-synthese. Mensen die een strikt vegetarisch of veganistisch dieet volgen, lopen een verhoogd risico op vitamine B12-tekort, omdat de voedingsstof alleen van nature voorkomt in voedingsmiddelen afkomstig van dieren, zoals zuivelproducten, vlees en vis. Hoewel verrijkte ontbijtgranen waardevolle bronnen van vitamine B12 voor vegetariërs zijn, bevatten raw food-diëten meestal geen ontbijtgranen. Symptomen van vitamine B12-tekort zijn vermoeidheid, obstipatie, verminderde eetlust, gevoelloosheid of tintelingen in uw voeten en handen, pijn in de mond, evenwichtsproblemen, depressie, slecht geheugen en mentale verwarring. Het kantoor van voedingssupplementen stelt voor vitamine B12-tekort onmiddellijk aan te pakken om blijvende schade te voorkomen. De behandeling kan bestaan uit orale suppletie, vitamine B12-injecties of veranderingen in het voedingspatroon.
Cholesterolproblemen
Het consumeren van een rawfood-dieet kan ook een negatief effect hebben op uw cholesterolniveaus. Volgens onderzoek gepubliceerd in de "Journal of Nutrition" kan een rawfood-dieet je triglyceridenspiegels verbeteren, maar je HDL of goed cholesterol belemmeren. Zesenveertig procent van de onderzochte onbewerkte voeding-lijners vertoonden abnormaal lage HDL-cholesterol - een belangrijke risicofactor voor hartziekten. Terwijl sommige raw food-lijners plantaardige oliën in hun voeding opnemen, doen veel anderen dat niet, omdat oliën niet natuurlijk voorkomen en verwerkt moeten worden. Andere voedingsmiddelen die positieve HDL-waarden bevorderen, zoals vis, zeevruchten, pindakaas en volkoren brood en granen, zijn ook beperkt of beperkt in de meeste raw food-diëten. Het eten van te weinig aanvaardbare rauwe vetvormen, zoals noten, avocado's en zaden, verhoogt het risico op cholesterolproblemen.
Slechte botdichtheid
Te weinig calorieën eten, een laag lichaamsgewicht behouden en een tekort aan calcium en vitamine D consumeren, zijn belangrijke risicofactoren voor osteoporose - een aandoening die wordt gekenmerkt door zwakke, broze botten. Omdat veel raw food-diëten gebaseerd zijn op caloriearm voedsel, zoals fruit, groenten en gekiemde granen, en laag in dichtere voedingsmiddelen, kan het moeilijk zijn om aan uw dagelijkse calorische behoeften te voldoen. Hoewel calcium veel voorkomt in sommige rauwe voedingsmiddelen, zoals groene groenten en amandelen, verbruikt u mogelijk geen hoeveelheden die nodig zijn om aan uw voedingsbehoeften te voldoen. Bijvoorbeeld, 1 kopje gehakte rauwe broccoli levert ongeveer 43 g calcium. Eén kopje melk levert 300 mg. Om calcium goed op te nemen, heeft uw lichaam ruwweg 600 tot 800 internationale eenheden vitamine D per dag nodig. Terwijl u vitamine D kunt oogsten van blootstelling aan de zon, zijn de beschikbare voedingsbronnen van vitamine D onder meer zeevruchten, vlees, eieren en verrijkte zuivelproducten die doorgaans niet zijn opgenomen in raw food-diëten. Het consumeren van een streng, caloriearm raw food dieet verhoogt het risico op een slechte botdichtheid, osteoporose en resulterende botbreuken aanzienlijk.
