Aminozuren zijn stikstofhoudende moleculen die de bouwstenen zijn van alle eiwitten in voedsel en in het lichaam. Ze kunnen worden gebruikt als energie, met ongeveer 4 calorieën per gram, maar hun primaire doel is de synthese en het onderhoud van lichaamseiwitten, inclusief, maar niet beperkt tot, spiermassa.
Aminozuren als energie
Tijdens het normale eiwitmetabolisme worden een bepaald aantal aminozuren elke dag opzij geschoven. Wanneer deze aminozuren niet in verhouding staan tot andere aminozuren voor de synthese van nieuw eiwit, beschikken uw lever en nieren over stikstof als ureum en wordt de rest van het molecuul op verschillende manieren als energie gebruikt. Dan kunnen bepaalde aminozuren - minus hun stikstof - de citroenzuurcyclus binnengaan - de biochemische route die voedsel omzet in energie. Anderen kunnen worden omgezet in glucose of vet. Dit proces kan worden verbeterd als u meer eiwitten binnenkrijgt dan u nodig heeft.
Glucose voor energie
Je lichaam vertrouwt op een continue toevoer van glucose en vetzuren voor energie voor fysieke activiteit en cellulaire behoeften tijdens de rust. Wanneer u traint, vertrouwt uw lichaam nog steeds meer op glucose omdat het vet langzamer metaboliseert. Hoe hoger je trainingsintensiteit, hoe meer je lichaam sneller glucose nodig heeft. Sommige glucose wordt opgeslagen als glycogeen in de lever en spieren en kan worden gerekruteerd wanneer de bloedglucose opgebruikt is. Wanneer glycogeen uitgeput raakt, kan het proces van gluconeogenese het overnemen - het creëren van nieuwe glucose uit een andere bron. De gebruikelijke bron voor gluconeogenese is aminozuren.
Van aminozuur tot vetzuur
Gezonde mensen slaan voldoende lichaamsvet op om hun energiebehoeften te dekken. Hoewel bepaalde aminozuren kunnen worden omgezet in vetzuren, hoeft dit niet te gebeuren om energie te leveren. Maar als een zeer hoge eiwitinname aanzienlijk meer calorieën toevoegt, zouden theoretisch die extra geconverteerde aminozuren kunnen bijdragen aan de opslag van lichaamsvet. Een studie gepubliceerd in het Journal of the International Society of Sports Nutrition in 2014 weerlegt deze theorie, wat aangeeft dat een zeer hoge eiwitinname geen lichaamsvet toevoegt, althans niet bij sporters.
Praktische overwegingen
In het ideale geval is voedingseiwit gereserveerd voor het onderhoud en de synthese van lichaamseiwitten en is het geen voorkeursenergiebron. Traditionele voedingsrichtlijnen adviseren dat voldoende inname van koolhydraten spiermassa spaart door de noodzaak voor gluconeogenese van aminozuren te voorkomen. Een recensie gepubliceerd in het tijdschrift Nutrition and Metabolism in 2006 geeft echter enig bewijs dat het lichaam zich aanpast aan een lage glucose-inname, en er is geen resulterend verlies van spiermassa, tenminste niet bij mensen die sporten. Raadpleeg een gekwalificeerde sport-voedingsdeskundige om u te helpen bij het bepalen van uw optimale samenstelling van voedingsstoffen, vooral als u actief bent.
