Metabolisme is het proces waarbij je lichaam het voedsel dat je eet, omzet in de energie die je nodig hebt om alle lichaamsfuncties uit te voeren. Het metabolisme wordt geregeld door een verscheidenheid aan verschillende hormonen, klieren en enzymen. Een metabole aandoening is een aandoening die wordt gekenmerkt door een afwijking in een van de structuren die het metabolisme regelen. Sommige stofwisselingsstoornissen kunnen het metabolisme vertragen en gewichtsverlies voorkomen.
hypothyreoïdie
Een van de meest voorkomende stofwisselingsstoornissen is hypothyreoïdie, of een traag werkende schildklier. De schildklier is een kleine klier aan de voorkant van uw nek die verschillende hormonen produceert en afgeeft die de stofwisseling rechtstreeks regelen. Als u hypothyreoïdie heeft, functioneert uw schildklier niet goed. Als een resultaat worden inadequate hoeveelheden schildklierhormonen geproduceerd, waardoor het metabolisme wordt vertraagd. Wanneer het metabolisme wordt vertraagd, wordt gewichtsverlies moeilijk. Degenen met hypothyreoïdie komen meestal zwaarder. Andere symptomen van hypothyreoïdie zijn depressie, vermoeidheid, gewrichtspijn, spierpijn, zwakte, verminderde smaak en broos haar en vingernagels, volgens Medline Plus.
Cushingsyndroom
Cortisol is een belangrijk hormoon dat door uw bijnieren wordt geproduceerd. Cortisol helpt vet, eiwitten en koolhydraten te metaboliseren in energie. Cushing-syndroom is een metabole stoornis die wordt gekenmerkt door overproductie van cortisol of de abnormale regulatie van cortisol. Als er te veel cortisol in je lichaam zit, kan dit leiden tot overmatige gewichtstoename, vooral in de buik, het gezicht, de bovenrug en tussen de schouders, volgens MayoClinic.com. Naast gewichtstoename kan het syndroom van Cushing ook striae, gemakkelijk blauwe plekken, vertraagde wondgenezing, vermoeidheid, spierzwakte, hoofdpijn, botverlies en acne veroorzaken.
Insuline-resistentie
Wanneer je koolhydraten eet, breekt je lichaam ze af in de eenvoudige suikerglucose. Glucose reist van uw spijsverteringsstelsel naar uw bloedbaan, waar het de afgifte van insuline uit de pancreas stimuleert. Normaal bindt insuline zich aan glucose en helpt het uw cellen en weefsels om glucose voor energie te gebruiken. Zodra de glucose uit je bloedbaan is verwijderd, stopt je alvleesklier met het vrijgeven van insuline. Als u lijdt aan insulineresistentie, heeft u cellen die niet goed reageren op de werking van het hormoon. Als gevolg hiervan ontvangen deze cellen geen goede glucose en blijven de glucosespiegels in de bloedbaan hoog. De constant hoge glucosewaarden activeren de continue afgifte van insuline uit de pancreas. Dit veroorzaakt hoge niveaus van insuline en glucose in de bloedbaan en cellen die geen energie hebben. Deze combinatie leidt tot verhoogde honger, die gewichtsverlies kan belemmeren. Als dit niet goed wordt behandeld, kan insulineresistentie zich ontwikkelen tot type 2-diabetes.
