Opiaten zijn een klasse medicijnen die pijn verminderen en gevoelens van euforie en ontspanning verhogen. Langdurig gebruik van geneesmiddelen in deze klasse van medicijnen kan leiden tot verhoogde tolerantie, fysieke afhankelijkheid en verslaving. Sommige personen die opiaten nemen zoals voorgeschreven door een arts mogen geen nadelige effecten ondervinden. Hun lichaam past zich aan de door de arts voorgeschreven dosis aan en ze kunnen normaal functioneren in dagelijkse activiteiten. Omdat hun lichaam zich heeft aangepast aan het voortdurend aanwezig zijn van de opiaten, zullen deze patiënten nog steeds enige ontwenning ervaren als het medicijn wordt gestopt.
Verhoogde tolerantie
Opiatentolerantie ontwikkelt zich wanneer het lichaam van een persoon zich aanpast aan het in de loop van de tijd hebben van het medicijn of de substantie in het systeem. Tolerantie ontwikkelt zich in verschillende snelheden bij verschillende mensen en in reactie op verschillende stoffen. Tolerantie is een teken dat de dosering (of het gebruik) mogelijk te groot is en dat het individu doorgaat naar de volgende fase die afhankelijkheid wordt genoemd. Patiënten die langdurig opiaten gebruiken, hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van tolerantie voor de opiaatmedicijnen.
Fysieke afhankelijkheid
Fysieke afhankelijkheid is het verschijnsel waarbij het lichaam zich aanpast aan het hebben van het opiaatmedicijn in het systeem. Elke vermindering van de niveaus van het opiaatmedicijn dwingt het lichaam om zich opnieuw aan te passen. Dit is wat we de ontwenningsfase noemen. Wanneer het stoppen van een stof ervoor zorgt dat het lichaam "terugkaatst" en resulteert in ontwenningsverschijnselen, zeggen we dat het individu een fysieke afhankelijkheid heeft ontwikkeld. Afhankelijkheid is een voorspelbaar gedrag en is beheersbaar door professionele counseling en behandelingstherapieën.
verslaving
Een van de vaak voorkomende bijwerkingen op de lange termijn van chronisch gebruik van opiaten is het ontwikkelen van een verslaving aan het medicijn. Opiaatverslaving is een onbeheersbare situatie die het individu op een biochemische, fysieke en psychologische manier beïnvloedt. Verslaving is een complex verschijnsel dat wordt gekenmerkt door drugsmisbruik, terugval en uiteindelijk de dood. Het management van opiaatverslaving wordt gemonitord en gecontroleerd door een professionele zorgverlener, een arts en een ondersteunend team van counselors en gedragstherapeuten. Individuen die verslaafd zijn aan opiaatmedicijnen worden meestal geplaatst in een 12-stappen detoxificatiebehandelingsprogramma.
Lichamelijke symptomen en symptomen
Lange termijn effecten kunnen zich manifesteren in fysieke tekenen en symptomen bij chronische misbruikers of gebruikers van opiaten. Enkele veel voorkomende symptomen zijn naald-sporen en ingeklapte aderen. Regelmatige infecties, acne en andere huidproblemen kunnen optreden als gevolg van slechte hygiëne en een slechte gezondheid. Andere medische complicaties, zoals hart- en klepinfecties en leverproblemen, kunnen zich in de loop van de tijd ontwikkelen, omdat langdurig gebruik van opiaten het immuunsysteem in het lichaam zal verzwakken. Opiaten kunnen ademhalingsdepressie veroorzaken en het risico op long- en ademhalingsproblemen zoals longontsteking en bronchitis verhogen.
