De rotator cuff is een netwerk van spieren en pezen die de bewegingen van de schouder ondersteunen, terwijl de bal van de schouder in de koker wordt gestabiliseerd. Terwijl de schouder het meest mobiele gewricht in het lichaam is, brengt de mobiliteit vaak de stabiliteit in gevaar. Dit bemoeilijkt de taak van de rotator cuff, door een conflict te creëren tussen bewegingsfacilitatie en bewegingscontrole. Rotatorcuff-scheuren kunnen het gevolg zijn van dit conflict. Bij het voorschrijven van een therapieprogramma moet de fysiotherapeut een balans vinden tussen kracht- en flexibiliteitsoefeningen.
Identificatie
De subscapularis, supraspinatus, infraspinatus en de teres minor vormen een manchet aan de bovenkant van de arm en ondersteunen de interne en externe rotatie van de schouders - vandaar de naam "rotator cuff". Rotator cuff tranen, adviseert de website van de American Academy of Orthopaedic Surgeons, het resultaat van overmatig gebruik en komt veel voor bij baseball spelers, tennissers, gewichtheffers en roeiers. Voordat je een oefenprogramma gaat ontwerpen, zal je therapeut je vragen over je sportdeelname en typische bewegingspatronen. Ze zal dan potentiële spieronbalans identificeren en een programma ontwerpen op basis van uw specifieke behoeften.
Tijdsspanne
Fysiotherapeuten verdelen therapeutische oefenprogramma's voor rotator cuff in twee of drie fasen, afhankelijk van de behoeften van hun cliënt. De voortgang naar de volgende fase is strikt afhankelijk van de voortgang van het individu en volgt geen vast protocol. Rekoefeningen en mobiliteitsoefeningen kenmerken de eerste behandelingsfase. Een typische uitrekking kan erin bestaan de gewonde arm over uw borst te brengen, deze met de tegenoverliggende onderarm vast te houden en het stuk gedurende intervallen van 30 seconden vast te houden. Om actieve flexibiliteits- of mobiliteitsoefeningen uit te voeren, buig je in de taille en slinger je je arm in een slingerbeweging. De therapeut introduceert versterkende oefeningen in de tweede behandelingsfase en schrijft ze voor op basis van de specifieke spierzwakte van haar patiënt. De derde fase, die plyometrische activiteiten omvat, zoals het gooien van een medicijnbal, is optioneel en het meest relevant voor atleten.
Bijwerkingen
De supraspinatus is de meest frequent beschadigde rotatormanchetspier. Als je deze spier scheurt, zul je pijn voelen bij het uitvoeren van oefeningen zoals een zijdelingse verhoging, een overheadpers of een rechtopstaande rij. De zijdelingse laterale verhoging kan deel uitmaken van uw therapeutische oefenprogramma. Ga op je zij liggen met je knieën gebogen en je bovenste been rust op je onderste been. Houd een licht gewicht vast met je bovenste hand, plaats hem zo dat hij voor je navel staat. Til je arm langzaam op naar het plafond en laat deze zakken met controle. Voer drie sets van 10 herhalingen uit. De zwakte van Infraspinatus kan ervoor zorgen dat u pijn voelt bij het gooien van een bal of het uitvoeren van een bankdrukken. Uw therapeut kan externe rotatieoefeningen voorschrijven. Ga op je zij liggen met je knieën gebogen. Houd een lichtgewicht vast met je bovenste hand. Buig je elleboog, stabiliseer hem tegen je middel en laat je onderarm naar de grond zakken. Draai uw schouder naar buiten om uw onderarm op te heffen. Keer terug met controle en voer drie sets van 10 herhalingen uit.
Soorten apparatuur
Lichtgewicht halters, weerstandsbanden en medicijnballen zijn gangbare therapeutische oefeningsinstrumenten voor verwondingen aan het rotatorcuff. Sommige therapeuten hebben bevestigingsmiddelen voor de banden, waardoor ze aan een vast object worden bevestigd. De medicijnballen faciliteren plyometrische en mobiliteitsoefeningen. Een atletische patiënt kan de bal tegen een minitolmpoline gooien en deze bij het terugspringen opvangen. Patiënten kunnen hun rotatorboeien mobiliseren door de medicijnbal tegen de muur te plaatsen, op en neer te rollen en kleine cirkels te maken.
Waarschuwing
Rotatorcuff-scheuren zijn complexe verwondingen en vereisen een diagnose door een arts. Veel andere verwondingen, zoals een afgescheiden schouder, delen dezelfde symptomen maar kunnen een geheel andere behandeling vereisen. Probeer nooit een therapeutische oefening uit te voeren zonder toestemming van de arts.
