Een baby-echo, ook bekend als een echografie, is een veel voorkomende procedure tijdens een zwangerschap. Sonograms zenden hoogfrequente geluidsgolven uit vanaf een transducer op de buik van de moeder. De foetus wordt gescand door stralen van herhaalde echografiebundels die weerkaatsen op de transducer en op een beeldscherm. Sonogrammen worden gebruikt voor taken zoals het bevestigen van zwangerschap en zwangerschapsduur en het controleren van de foetale hartslag, positie, grootte en geslacht.
Stap 1
Bereken de zwangerschapsduur van de foetus. Meet de kruinlengte van de kroon, of CRL, de lengte vanaf de bovenkant van het hoofd tot de onderkant van de billen. De CRL wordt gemeten tussen 7 en 13 weken en kan worden geregistreerd in inches of centimeters. De lengte wordt vergeleken met een grafiek om de zwangerschapsduur te bepalen (zie bronnen). Vermijd het veranderen van de vervaldatum als latere scans een andere CRL laten zien, omdat dit erop kan wijzen dat de foetus niet goed groeit.
Stap 2
Meet de biparietale diameter of lengte tussen de twee zijden van het hoofd. Meet na 13 weken en zoek een afstand van 2,4 cm.
Stap 3
Meet de lengte van het dijbeen of het dijbeen om de lengtegroei van de baby te bepalen. Het dijbeen is het langste bot in het lichaam en zou ongeveer 13 cm lang moeten zijn na 13 weken.
Stap 4
Beoordeel het gewicht en de lengte van de foetus door een meting van de abdominale omtrek uit te voeren. Een meting van de abdominale omtrek is de belangrijkste meting in de late stadia van de zwangerschap, volgens Obstetric Ultrasound. Als de buikomtrek niet wordt gemeten, zullen alle belangrijke problemen met intra-uteriene groei worden gemist.
Stap 5
Onderzoek de foetale metingen om te zoeken naar eventuele structurele afwijkingen. De afwezigheid van foetale nasale botten en korter dan gemiddelde femur- en humerusbotten zou kunnen duiden op het downsyndroom.
