Een voorspelbaar stuiteren maakt voetbal leuker op het amateurniveau. En het is een noodzaak bij een high-stakes professioneel spel, waarbij een begaafde atleet zoals de Braziliaanse ster Marta moet werken met een bal die correct zal stuiteren als reactie op een kunstige aanraking van de voet. Luchtdruk is een van de variabelen die de bounce van het voetbal beïnvloedt, aangezien iedereen die ooit een balsport heeft gespeeld, intuïtief begrijpt.
reglement
De spelregels van de FIFA bevatten een passage in spel 2, The Ball, die vereist dat de bal bolvormig is en opgeblazen tot een druk gelijk aan 0.6 tot 1.1 atmosfeer, het equivalent van 8.5 tot 15.6 psi op zeeniveau. De Engelse theoretisch fysicus en voetballer John Wesson schrijft in "The Science of Soccer" dat deze regel eigenlijk betekent dat er een drukverschil moet worden opgeroepen tussen de binnenkant en de buitenkant van de bal. De buitenkant van de bal is 1,0 atmosfeer, legt hij uit, en de binnenkant van de bal is deze figuur plus de FIFA-vereiste, namelijk 1,6 tot 2,1 atmosfeer. Hij wijst erop dat iets minder dan 1,0 atmosfeer de bal zou doen instorten, en een druk van 1,1 atmosfeer zou resulteren in een floppy, nauwelijks opgeblazen bal.
Elasticiteit
Het stuiteren van de voetbal "lijkt zo vanzelfsprekend dat de behoefte aan een uitleg misschien niet duidelijk lijkt", schrijft Wesson. Om het voor de hand liggende te beschrijven, merkt hij op dat wanneer een stevige bal terugkaatst, zoals een golfbal, de elasticiteit van het materiaal van de bal het toelaat om te stuiteren. Een holle bal met een behuizing, zoals een voetbal, heeft bijna geen elasticiteit, dus een gevallen leeggelopen bal ligt plat op de grond. Een voetbal laten leeglopen van het aanbevolen maximum kan eigenlijk nuttig zijn tijdens de training, bijvoorbeeld als je wilt werken aan het jongleren met de bal en wilt dat het minder van je oefenvoet afketst, merkt Alan Hargreaves op in "Vaardigheden en strategieën voor het coachen van voetbal. "
Druk
Een onder druk staande voetbal verkrijgt zijn elasticiteit en stuitert uit de luchtmoleculen die in zijn omhulsel zijn gevangen op een groter volume dan in de buitenatmosfeer. De moleculen bewegen in hoge snelheden in willekeurige richtingen, botsen tegen elkaar en de binnenkant van de kogelomhulling om druk en een stijf oppervlak te creëren. Luchtdruk is een van de drie factoren die van invloed zijn op de duur van de stuit, de andere zijn de grootte en het gewicht. Omdat FIFA de grootte en het gewicht van de spelbal standaardiseert op 27 tot 28 inch en 14 tot 16 oz., Biedt druk de meest waarschijnlijke variabele om een bounce te beïnvloeden.
Contact met de grond
Voordat de bal de grond raakt, is de luchtdruk overal gelijkmatig, schrijft Wesson. Maar wanneer de bal op de grond botst, vervormt deze en verhoogt de luchtdruk rond het vervormde gebied en snel door het binnenste van de bal. De uniforme druk tijdens het kaatsen neemt toe omdat het contact van de onderkant van de bal met de grond het volume van de bal vermindert. Een bal die met 20 mph de grond raakt, buigt ongeveer 1 inch af en de druk stijgt met ongeveer 5 procent, merkt hij op.
