EDTA, ook ethyleendiaminetetra-azijnzuur en edetisch zuur genoemd, is een voedingsadditief dat algemeen wordt erkend als veilig door de Amerikaanse Food and Drug Administration. Het wordt veel gebruikt door de voedselverwerkende industrie. Het lezen van de labels van alle bewerkte voedingsmiddelen die u koopt, zal u helpen dit additief te vermijden als dit uw doel is.
AGF-producten
Verwerkte groenten en fruit, zoals ingeblikte champignons, kunnen EDTA bevatten. De EDTA bindt zich met sporen van metaal die achterblijven in voedsel uit de verwerking of opslag in metalen containers, waardoor het metaal niet in staat is om kunstmatige kleuren af te breken of voedsel sneller te laten bederven of verkleuren. Groenten en fruit die soms EDTA bevatten, zijn onder meer bevroren aardappelen, gedroogde bananen en bonen in blik.
Vlees, zeevruchten, eieren en zuivelproducten
Ingeblikte schelpdieren, inclusief garnalen en tweekleppigen, bevatten vaak EDTA om verkleuring te voorkomen. EDTA helpt ook om gecondenseerde melk van verdikking te houden, onderhoudt de kleur van gedroogd eipoeder en behoudt de smaak van melk. Het werkt als een antioxidant om te voorkomen dat verpakt vlees bruin wordt door contact met zuurstof.
Op graan gebaseerde producten
Een vorm van EDTA, ijzer EDTA genoemd, wordt soms gebruikt om de hoeveelheid ijzer te verhogen die wordt aangetroffen in producten op basis van graan, waaronder graanrepen en kant-en-klare ontbijtgranen. Alle verrijkte graanproducten kunnen EDTA bevatten, omdat het helpt om vitamines te stabiliseren.
Andere bronnen
EDTA kan met andere antioxidanten in voedingsmiddelen werken om olie en vetten stabiel te houden en bederf te beperken. Mayonaise, margarine, boterhammen en saladedressing bevatten soms EDTA om te voorkomen dat ze hun smaak bederven en behouden, en het helpt de smaak en het koolzuur van frisdranken te behouden. EDTA helpt ook om pecannootvulling zijn kleur te behouden.
