Volgens de American Pregnancy Association lopen vrouwen tussen 6 weken en 24 weken zwangerschap een groter risico op een urineweginfectie. Een urineweginfectie is een bacteriële ontsteking van de nieren, blaas of urethra. Het is noodzakelijk om deze infecties met antibiotica te behandelen om ernstige complicaties tijdens de zwangerschap te voorkomen. Er zijn verschillende goede antibioticakeuze die tijdens de zwangerschap kunnen worden gebruikt.
Nitrofurantoin
Volgens de American Academy of Family Practitioners is nitrofurantoin, of Macrodantin, een veilig antibioticum om te gebruiken voor een urineweginfectie tijdens de zwangerschap. Nitrofurantoin kan hoge niveaus van concentratie in de urine bereiken en heeft de specifieke indicatie voor de behandeling van urineweginfecties. Vrouwen op korte termijn mogen geen nitrofurantoïne gebruiken omdat het hemolytische anemie bij de pasgeborene kan veroorzaken, maar het is verder veilig voor gebruik tijdens de zwangerschap. Diarree is een mogelijke bijwerking van dit medicijn. De American Academy of Family Physicians beveelt aan dat zwangere vrouwen een volledige antibioticakuur hebben die 7 tot 10 dagen duurt.
cefalosporinen
Cephalosporines zijn goede antibiotica voor urineweginfecties en zijn nuttig tijdens de zwangerschap. Deze klasse geneesmiddelen wordt aangeduid als de 1e, 2e en 3e generatie om te verwijzen naar de voortgezette ontwikkeling van de antibioticaklasse. Cephalaxin is een goed verdragen cefalosporine dat tijdens de zwangerschap kan worden gebruikt om urineweginfecties te behandelen. Clostridium difficile diarree is een bekende bijwerking van dit medicijn. Diarree symptomen verdwijnen meestal binnen 24 tot 48 uur na het stoppen van het medicijn. Ceftriaxon of cefoxitime kan worden gebruikt wanneer de infectie naar de nieren is gegaan. De gevoeligheden van de ziekteverwekker voor het antibioticum zullen de keuze van het antibioticum beïnvloeden.
ampicilline
Ampicilline is van oudsher het favoriete medicijn bij de behandeling van zwangere vrouwen met urineweginfecties volgens de Amerikaanse Academie voor Huisartsen. Het pathogeen E. coli is echter enigszins resistent geworden tegen ampicilline. Resistentie wordt gevonden bij 20 tot 30 procent van urineweginfecties veroorzaakt door E. coli. Ampicilline behoort tot de penicillinefamilie en mag niet worden gebruikt bij patiënten die penicilline allergisch zijn. Andere bijwerkingen van ampicilline zijn anafylactische reactie, misselijkheid, braken en netelroos.
