Als onbehandeld, infecties veroorzaakt door de bacterie Staphylococcus aureus, of S. aureus, kan leiden tot chronische invaliditeit of zelfs de dood. S. aureus is één type stafylokokkenbacterie maar is verantwoordelijk voor de meeste infecties die door deze groep worden veroorzaakt. Het veroorzaakt huid- en weke delen infecties, bot- en gewrichtsinfecties, longontsteking en infecties van het centrale zenuwstelsel. De Infectious Disease Society of America, of IDSA, publiceerde richtlijnen voor de behandeling van deze infecties in 2011. S. aureus-infecties worden behandeld met een verscheidenheid aan antibiotica, afhankelijk van de stam, waaronder penicillines en cefalosporines.
Medicijnen voor Methicilline-gevoelige S. aureus
Methicilline-gevoelige S. aureus, of MSSA, is een stam die adequaat wordt behandeld met penicilline, een standaard antibioticum. Penicillines omvatten gewoonlijk nafcilline, oxacilline (Bactocill) en dicloxacilline (Dynapen). Nafcilline en oxacilline worden toegediend als een injectie of via een intraveneuze of IV-lijn. Dicloxacilline kan in pilvorm worden ingenomen. Voor mensen die allergisch zijn voor penicilline, kan een groep antibiotica, cefalosporines genaamd, zoals cefalexine (Keflex) en cefazoline (Ancef), als alternatief worden gebruikt. Keflex wordt oraal gegeven, terwijl Ancef wordt toegediend als een injectie of via een IV-lijn. Daptomycin (Cubicin), nog een IV-medicatie, is effectief tegen MSSA, maar is gereserveerd voor ernstige weke delen of huidinfecties bij volwassenen.
Medicijnen voor Methicilline-resistente S. aureus
Methicilline-resistente S. aureus, of MRSA, is resistent tegen penicillinegeneesmiddelen. Als de infectie eerder in de gemeenschap dan in het ziekenhuis wordt opgedaan en niet ernstig is, kan deze worden behandeld met orale antibioticummedicijnen zoals trimethoprim / sulfamethoxazol, of TMP / SMX (Bactrim, Septra), tetracycline en clindamycine (Cleocin). TMP / SMX is niet goedgekeurd voor dit gebruik door de Amerikaanse Food and Drug Administration, maar studies hebben de effectiviteit ervan tegen MRSA-infectie aangetoond. TMP / SMX, tetracyclines en clindamycine worden oraal ingenomen, waardoor ze bruikbaar zijn voor thuisbehandeling. Linezolid (Zyvox), een orale of IV-medicatie, is vooral effectief bij de behandeling van longinfecties zoals longontsteking. Zoals met MSSA-infectie, kan daptomycine worden gebruikt tegen infectie met MRSA-weke delen.
Gebruik van Vancomycin
Het antibioticum vancomycine (Vancocin) kan worden gebruikt om zowel MSSA als MRSA te behandelen. Door overmatig gebruik en de ontwikkeling van vancomycineresistente S. aureus is dit medicijn echter gereserveerd voor mensen met ernstige infecties of mensen die allergisch zijn voor alternatieve antibiotica. IV vancomycine wordt meestal pas gestart nadat de behandeling is mislukt met een van de aanbevolen medicijnen die al zijn besproken. Als een persoon wordt behandeld met vancomycine en de infectie niet verdwijnt, beveelt de IDSA aan om te worden behandeld met daptomycine plus een tweede middel, zoals gentamicine, rifampicine (Rifadin), linezolid, TMP / SMX of een penicilline. Een ander middel dat kan worden gebruikt als de behandeling met vancomycine faalt, is een combinatie-antibioticum dat quinupristine-dalfopristine wordt genoemd en dat wordt toegediend via een intraveneuze infuuslijn.
waarschuwingen
Als u of iemand die u kent een antibioticum gebruikt voor de behandeling van S. aureus-infectie, moet u de waarschuwingssignalen voor bijwerkingen van medicijnen, allergische reacties en verergering van de infectie begrijpen. Medicijnen kunnen ervoor zorgen dat mensen huiduitslag krijgen, blaren, netelroos, piepende ademhaling of zwelling van het gezicht en de keel, wat tekenen kan zijn van een levensbedreigende allergische reactie die anafylaxie wordt genoemd. Als u denkt dat u een bijwerking of een allergische reactie op een medicijn heeft, bel dan onmiddellijk uw arts of zoek medische hulp. Als u een infectie heeft die door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg wordt behandeld maar u koorts, braken, diarree, duizeligheid of duizeligheid of plotselinge mentale veranderingen krijgt, dient u onmiddellijk medische hulp in te roepen. Dit kunnen tekenen zijn van een verslechterde infectie.
