Vechten is meestal onvoorspelbaar. Twee strijders kunnen vechten op hun voeten, tegen een muur of op de grond. De effectiviteit van een bepaalde vechtstijl wordt vaak bepaald door hoe en waar een fysieke confrontatie plaatsvindt. Twee compleet verschillende vechtstijlen zijn jujutsu en kickboksen. Elk van deze vechtstijlen kan zowel sterke als zwakke punten hebben. Je moet verschillende factoren overwegen voordat je beslist welke stijl effectiever zal zijn in een echt gevecht.
Jujutsu geschiedenis
Volgens het Institute of Jujitsu Studies, zijn jujitsu-achtige technieken in Japan dateren van vóór 750 na Christus. In de volgende eeuw begonnen de Samurai krijgers jujitsu's technieken uit de lege hand te combineren met hun wapentechnieken. Tussen de jaren 1600 en 1800 werd geschat dat er meer dan 700 jujitsu-systemen in Japan bestonden. Jujutsu heeft de ontwikkeling van andere Japanse vechtkunsten zoals aikido en judo sterk beïnvloed. De Braziliaan Jiu Jitsu begon in de vroege jaren 1900 toen een hooggekwalificeerde Japanse judo-instructeur zich in Brazilië vestigde.
Jujutsu-technieken
Jujutsu beoefenaars oefenen verschillende soorten takedowns, chokeholds, armsloten en beensloten uit. Sommige jujitsu-stijlen concentreren zich op het uitvoeren van deze technieken vanuit een staande positie, terwijl anderen de meeste tijd vechten op de grond doorbrengen. De Braziliaanse Jiu-Jitsu is beroemd geworden door zijn formidabele technieken voor grondgevechten. Een voorbeeld van een populaire jujitsu-techniek is de armbeugel. Je kunt deze techniek uitvoeren door op de grond te liggen met de arm van je tegenstander tussen je benen geklemd. Druk omhoog met je heupen om druk uit te oefenen op de achterkant van zijn ellebooggewricht. Als je jujitsu beoefent, zul je niet veel tijd spenderen aan het ontwikkelen van een arsenaal aan kicks en stoten.
Kickboxing geschiedenis
Het kickboksen van vandaag werd sterk beïnvloed door de eeuwenoude kunst van het Thaise boksen. Thaise boksers gebruiken vaak hun schenen en knieën om harde schoppen te geven. Kickboxing werd populair in de Verenigde Staten in de jaren 1970. In die tijd zochten karate-toernooigevechters een nieuwe, minder beperkende manier om elkaar in de ring te verslaan. Kickboxing combineert de stoten van boksen met de kicks van karate, taekwondo en Thai boksen.
Kickboxtechnieken
De opvallende technieken van Kickboxing zijn de jab, uppercut en hook-punch. Kickboxing maakt ook gebruik van traptechnieken zoals de voorkant, zijkant, roundhouse en terugdraaiende kicks. Een teruglopende kick is een misleidende techniek. Je kunt deze kick uitvoeren door te draaien en de onderkant van je voet naar achteren in de buik van je tegenstander te laten rijden. Kickboxers ontwikkelen snelheid, uithoudingsvermogen en kracht door tijdens hun oefensessies talloze slagen te leveren aan een zware tas. Als je kickboks beoefent, is het niet waarschijnlijk dat je een grondige kennis van joint-locking-technieken of -afstortingen zult ontwikkelen.
Jujitsu vs. Kickboxing
Als je een ervaren jujutsujager bent, dan kun je effectiever zijn dan een kickbokser in een worsteling of grondgevecht. Je kunt snel een kickbokser in een slopende chochehold, een armblok of een beengrendel plaatsen om een confrontatie te beëindigen. Een kickbokser kan effectiever zijn in een gevecht op lange afstand. Een sterke schop of stoot kan abrupt een jujutsujager uitschakelen voordat hij de kans krijgt om een van zijn takedowns of sluizen te gebruiken. Een ervaren kickboxer kan ook knie- en elleboogaanvallen leveren als een jujutsujager dichterbij komt. Meestal zijn de beste jagers uit elke stijl degenen die weten hoe ze zich moeten aanpassen aan verschillende tegenstanders en verschillende gevechtsreeksen.
