Wanneer de temperaturen extreem stijgen of dalen, lopen de meeste mensen dekking. Maar als u van het buitenleven houdt en actief wilt blijven, kan verzengende hitte of vrieskou u er niet van weerhouden om de elementen in te gaan. Sommige van uw favoriete activiteiten kunnen zelfs plaatsvinden in minder ideale klimaatomstandigheden. Je hart speelt een vitale rol bij het helpen van je lichaam wanneer het kwik in de eindzone zit.
Hartslag en kerntemperatuur
Kerntemperatuur is de interne temperatuur in een levend organisme. Optimale kerntemperatuur voor het menselijk lichaam is ongeveer 37 graden Celsius, of ongeveer 98.6 graden Fahrenheit. Menselijke kerntemperatuur wordt gevolgd en geregeld door sensoren in de hypothalamus van de hersenen. Wanneer de kerntemperatuur daalt of stijgt, worden reacties in gang gezet om de homeostase of balans te herstellen. Het hart speelt een rol bij het herstel van de homeostase door het circulerende bloedvolume te reguleren om de interne omgeving te verwarmen of te koelen.
Hartslag en warme temperaturen
Langdurige blootstelling aan extreme hitte kan een hittegerelateerde aandoening veroorzaken die meestal in drie fasen verloopt. In de vroegste fase, spierkrampen vergezellen overvloedig zweten als het lichaam probeert zichzelf te koelen. De volgende fase, hitte-uitputting, wordt gekenmerkt door een zwakke, snelle puls als bloed naar het oppervlak van de huid wordt geslingerd, op zoek naar koelere temperaturen om terug te voeren naar oververhitte interne systemen. In het meest extreme stadium, een hitteberoerte, een racehart en een sterke polspoging om vloeistofarm bloed naar de vitale organen en hersenen te laten circuleren in een gevecht om te overleven. Een hitteberoerte is een levensbedreigende 911-noodsituatie.
Hartslag en koude temperaturen
Een daling van de gunstige kerntemperatuur roept ook een systemische respons op. In eerste instantie proberen bibberen en haren die op hun kant staan te proberen warmte te genereren en vast te houden. Langdurige blootstelling aan koudere temperaturen kan leiden tot hypothermie, het tegenovergestelde van een zonnesteek, vooral als u zweterig, nat of ondergedompeld in water bent. Volgens de Sea Grant-informatiepagina van de Universiteit van Minnesota over onderkoeling, wanneer de kerntemperatuur onder de 37 graden daalt, neemt de hartslag aanvankelijk toe om warmte te genereren. Terwijl de kerntemperatuur blijft dalen, vertraagt de hartslag om energie te besparen en vitale organen te behouden.
Oorzaken en risicofactoren voor ecologische ziekte
Extreme temperaturen, zowel warm als koud, brengen sommige populaties een groter risico voor milieugerelateerde gezondheidsproblemen. De zeer oude, zeer jonge, mensen met een psychische aandoening, mensen met bepaalde medische aandoeningen of patiënten die sommige medicijnen nemen, kunnen kwetsbaarder zijn voor extremen in het klimaat. Ongepaste kleding, uitdroging, slechte voeding en ondermaatse fysieke fitheid kunnen allemaal een rol spelen. Slechte gezondheid van het hart kan de inspanningen van het lichaam om de core homeostase te herstellen belemmeren.
Voorbereiding op milieutechnische extremen
De tijd nemen om je voor te bereiden op extreme temperaturen kan het risico op hyper- of hypothermie drastisch verminderen. Gehydrateerd blijven door het drinken van water voor, tijdens en na activiteiten helpt je kerntemperatuur stabiel te houden. Dranken die alcohol en cafeïne bevatten, hydrateren niet en kunnen een negatieve invloed hebben op de kerntemperatuur. Linnen in lagen die u kunt verwijderen of toevoegen als de temperatuur stijgt en daalt, helpt warmte af te voeren of in te houden als dat nodig is. Als u een hartaandoening hebt, of medicijnen neemt zoals diuretica die u uitdrogen, zijn activiteiten in extreme omgevingsomstandigheden niet raadzaam. Als u vermoedt dat u een door het milieu veroorzaakte ziekte heeft, ga dan zo snel mogelijk naar een arts en zoek medische hulp als de symptomen dit rechtvaardigen.
