Foeniculum vulgare, algemeen bekend als venkel, wordt sinds de oudheid als kruidenmiddel gebruikt. De meest gebruikte delen van venkelplanten zijn de bladeren en vruchten, die vaak ten onrechte zaden worden genoemd, vanwege hun zaadachtige uiterlijk. Venkel is een aromatisch en smaakvol kruid, waardoor het een populaire toevoeging is in de keuken. De zaadachtige vrucht is gebruikt voor een groot aantal verschillende medicinale doeleinden, waaronder het verhogen van de melkproductie bij zogende vrouwen.
Geschiedenis
Venkel is een overblijvende plant die inheems is in de landen rondom de Middellandse Zee. In het oude Griekenland werd venkel oorspronkelijk "marathon" genoemd, hoewel het later werd gelatiniseerd tot "fenomulum" omdat het een hooivormig uiterlijk heeft als het wordt gedroogd. De Latijnse term werd gereduceerd tot "fenol" in het Oudengels en vervolgens "fenel" in het Midden-Engels vóór de moderne spelling. De oude Grieken gebruikten venkelzaden om de borstvoeding te verhogen bij vrouwen die borstvoeding gaven. De oude Romeinen beschouwden venkel meer als een kruidenremedie om een gezond gezichtsvermogen te bevorderen en het gezichtsvermogen te verbeteren, zoals uitgelegd in 'Het essentiële boek van de kruidengeneeskunde'. In India omvatten traditionele toepassingen voor venkel ook het verbeteren van de spijsvertering.
eigenschappen
Venkelzaden bevatten anethol, dat wordt beschouwd als een fyto-oestrogeen. Fyto-oestrogenen bootsen de eigenschappen na van het hormoon oestrogeen, dat normaal gesproken betrokken is bij de groei van de melkklieren en verhoogde secretie van melk bij vrouwen. Oestrogeen is ook verantwoordelijk voor vrouwelijke secundaire geslachtskenmerken. Anekdotisch bewijs suggereert dat matige tot hoge doses anetholrijke venkel de groei van borstweefsel kan bevorderen, het lactatievolume kan verhogen en de kwaliteit van de moedermelk kan verbeteren, hoewel wetenschappelijk onderzoek naar mensen ontbreekt volgens 'Medisch Herbalisme'. Sommige niet-strijdende vrouwen gebruiken venkel zaden om eenvoudig hun borsten te vergroten, hoewel geen bewijs dergelijke praktijken ondersteunt. Venkelzaden zijn een goede bron van vitamine C, wat mogelijk enkele van de medicinale voordelen verklaart.
Voorbereiding
Traditioneel venkelzaad wordt gedrenkt in warm water en verwerkt tot een kruidenthee, die vervolgens wordt verzoet door honing of andere natuurlijke zoetstoffen. Dikke siroop kan worden gemaakt van venkel sap en de zaden, die wordt beschouwd als effectief bij het verminderen van chronische hoest. Venkelzaden kunnen worden gedroogd en rauw worden gegeten of tot poeder worden vermalen en als capsules worden ingenomen. De smaak van venkelzaad is vergelijkbaar met zoethout of anijs. Volgens "The Way of Ayurvedic Herbs" kunnen vrouwen die borstvoeding geven de productie van moedermelk stimuleren door plaatselijke venkelolie-toepassingen of matige hoeveelheden venkelthee te gebruiken. Tot 7 g per dag venkelzaad wordt als veilig beschouwd voor volwassenen, hoewel de toxiciteit ervan niet goed vastgesteld is.
waarschuwingen
Olie gemaakt van venkelzaad wordt vaak niet aanbevolen voor interne consumptie vanwege mogelijke toxiciteit en voortijdige borstontwikkeling door overmatig gebruik. Met betrekking tot de toxiciteit werd één geval gemeld van venkelthee die werd ingenomen door een moeder die borstvoeding gaf en die leidde tot neurotoxiciteit bij haar pasgeboren kind, aldus een artikel uit 1994 dat gepubliceerd werd in het tijdschrift "Acta Paediatrica." Het kind stierf niet of kreeg permanente zenuw schade.
