Angst kan variëren van een af en toe een mild gevoel van emotioneel ongemak tot dagelijkse verschijnselen van invaliderende emoties. Het National Institute of Mental Health zegt dat ongeveer 40 miljoen Amerikanen van 18 jaar of ouder een angststoornis hebben. Er zijn veel situationele oorzaken van angst. Het begrijpen van de onderliggende fysiologische connecties met deze veel voorkomende emotionele kwaal kan belangrijk zijn om incidenties van angst te voorkomen of te verminderen.
Definitie van Angst
Mensen die angst ervaren, hebben de neiging om situaties als bedreigend te interpreteren, zelfs als er in werkelijkheid geen bedreiging bestaat. Angst kan zich op verschillende manieren voordoen bij personen, waaronder paniekaanvallen, fobieën - angsten die niet in verhouding staan tot de feitelijke omstandigheden - obsessief-compulsief gedrag en posttraumatische stressstoornis.
Hoe angst optreedt
Wetenschappers geloven dat psychische aandoeningen het gevolg zijn van de gecombineerde impact van genetische, omgevings-, psychologische en ontwikkelingsfactoren. Hoe deze factoren precies samenhangen met angst is nog grotendeels onbekend. Het basismechanisme lijkt te zijn dat sommige individuen een onevenredige respons hebben op bepaalde stimuli - bijvoorbeeld een beeld, een geluid, een geur - terwijl de hersenen van andere individuen niet zulke sterke reacties hebben. Hersenonderzoek heeft aangetoond dat de amygdala en de hippocampus belangrijke spelers zijn in de meeste angststoornissen. De amygdala is waar emotionele herinneringen worden opgeslagen, terwijl de hippocampus belangrijk is voor leren en geheugen. In de amygdala begint de oer-vecht-of-vluchtreflex. Recent onderzoek in het tijdschrift "Neuron" heeft aangetoond dat individuen verschillende vaardigheidsniveaus hebben met betrekking tot zowel hoe zij gevaar of stress ervaren als vervolgens of een persoon een deel van de hersenen activeert, de ventrale prefrontale cortex.
Definitie van dopamine
Dopamine is een van de vele chemicaliën, neurotransmitters genaamd, die signalen helpen te reizen tussen hersencellen. Deze signalen zijn hoe uw hersenen uw lichaam vertellen wat ze moeten doen. Dopamine is vooral verbonden met de emoties die je voelt. Hoge niveaus van dopamine zijn verantwoordelijk voor het gevoel van beloning dat u voelt na bepaalde activiteiten, zoals seks. Lage niveaus van dopamine kunnen resulteren in depressie en gewichtstoename, en chronisch lage niveaus kunnen een indicator zijn van de neuromobiliteitstoestand die de ziekte van Parkinson wordt genoemd.
Dopamine-niveaus veranderen
De hoeveelheid dopamine die uw lichaam produceert, kan worden veranderd als gevolg van stress, antidepressiva, het gebruik van bepaalde recreatieve drugs, ontoereikende voeding en gebrek aan slaap. Dopamine niveaus stijgen in de aanwezigheid van cafeïne, alcohol en suiker. Medicijnen op recept kunnen worden gebruikt om dopamine-niveaus te reguleren, afhankelijk van de resulterende ziekte. Bijvoorbeeld, de klasse van geneesmiddelen genaamd dopamine-agonisten worden gebruikt om Parkinson te behandelen, om de niveaus van de neurotransmitter te verhogen. Aan de andere kant zijn dopamine-antagonisten, die kunnen worden voorgeschreven om psychische stoornissen zoals schizofrenie te behandelen door de niveaus "om te keren".
Dopamine verbinden met angst
Een studie uit 2008 in het "Journal of Nuclear Medicine" kwam tot een eerste conclusie, die sociale angststoornis - een specifieke vorm van angst - koppelde aan veranderde dopamine-opname-activiteit in het striatum, een deel van de hersenen. In "Nature Neuroscience" publiceerden onderzoekers resultaten die angst, emotionele verwerking in de amygdala en dopamine-opslagcapaciteit verbanden. Met name PET-scans en MRI-onderzoeken hebben aangetoond dat mensen met meer dopamine die zijn opgeslagen in hun linkeramygdala minder snel scoren op tests voor angst.
