De perceptie van schoonheid is in de loop van de tijd veranderd. Vanaf het einde van de 19e eeuw begonnen de attitudes met betrekking tot gewicht, met name onder vrouwen, te verschuiven naar een slanker, atletischer uiterlijk. Deze verandering zorgde voor een zoektocht naar oplossingen die het afvallen gemakkelijker zouden maken. Vanwege dit, dieetpillen opgedaan in populariteit en zijn blijven evolueren door de jaren heen.
Vroege dieetpillen
De eerste dieetpillen kwamen beschikbaar tijdens het patentgeneesmiddel tijdperk van de late jaren 1800. Ze worden vetverlagende middelen genoemd en zijn gebaseerd op schildklierextract, waardoor de stofwisseling kan toenemen. Men dacht dat de pillen een effectieve vorm van gewichtsvermindering waren. Helaas hadden de pillen onverwachte bijwerkingen waaronder abnormale hartslagen, verhoogde hartslag, zwakte, pijn op de borst, hoge bloeddruk en zelfs de dood. Hoewel de risico's aanzienlijk waren, bleef deze vorm van gewichtsbeheersing beschikbaar tot in de jaren zestig.
Vroege 20e eeuw
In de jaren 1930 werd een nieuw medicijn, dinitrofenol genaamd, een populaire behandeling voor gewichtsverlies. Het medicijn bleek een thermogeen effect in het lichaam te produceren. Verscheidene accidentele sterfgevallen als gevolg van hyperthermie veroorzaakt door het medicijn, samen met incidenten van ernstige huiduitslag, schade aan het smaakvermogen, en oogcataracten werden gemeld. Deze incidenten droegen bij aan de inwerkingtreding van nieuwe wetten die de Food and Drug Administration meer controle gaven en het gebruik van dinitrofenol in de Verenigde Staten werd stopgezet.
Midden van de 20e eeuw
Tegen het midden van de jaren vijftig werden amfetaminen het favoriete medicijn. De stimulans werd gegeven aan soldaten tijdens de Tweede Wereldoorlog om ze alert te houden. Een van de bijwerkingen was onderdrukking van de eetlust. Dit leidde ertoe dat de pillen in de Verenigde Staten werden voorgeschreven om mensen te helpen gewicht te verliezen. Het risico op misbruik en nadelige neurologische en psychologische effecten bleken groter te zijn dan de waarde die de medicatie biedt. Een ander medicijn, aminorexfumaraat, werd ontwikkeld als behandeling voor obesitas in 1965. Helaas leidde het in veel gevallen tot pulmonale hypertensie en werd het in 1968 uit de handel genomen.
De jaren zestig zagen ook een heropleving van het gebruik van schildklierhormoon voor de behandeling van gewichtsverlies. Dit wordt vaak gebruikt in combinatie met diuretica, laxeermiddelen en amfetaminen om gewichtsverlies te bevorderen. Uiteindelijk is deze aanpak in onbruik geraakt vanwege risico's van toxiciteit.
ephedra
In de jaren zeventig gebruikte een Deense arts efedrine in combinatie met cafeïne om astma te behandelen. Uiteindelijk werd deze behandeling voorgeschreven voor gewichtsverlies. In 1994 hebben de Verenigde Staten de Healthly Supplement Health And Education Act aangenomen en ephedra geclassificeerd als een kruid waarvoor geen FDA-goedkeuring nodig was. Bijgevolg nam het wijdverbreide gebruik van ephedra voor obesitas aanzienlijk toe. Bijwerkingen op de medicatie in de vorm van cardiovasculaire en neurologische problemen dwongen de FDA om ephedra als een onveilige substantie te verklaren. Fenylpropanolamine, een chemische stof afkomstig van ephedra, werd ook populair als eetlustremmer. Het gebruik ervan werd gestaakt toen hemorragische beroerte en verhoogde hypertensie werden gemeld.
fenfluramine
De medicatie fenfluramine werd goedgekeurd als een gewichtsverliesbehandeling in 1973. Het hoogste niveau van populariteit was in 1992, toen het werd gecombineerd met een ander medicijn, fentermine, in een medicijn dat bekend werd als fen-phen. Meer dan 18.000.000 recepten werden alleen al in 1996 geschreven. Negatieve effecten op het hart begonnen op te treden bij degenen die fenfenen namen, waaronder pulmonale hypertensie, hartlaesies en klepafwijkingen. Vanwege deze risico's werden fenfuramine en fentermine in 1997 vrijwillig van de markt gehaald.
De 21e eeuw
In de 21e eeuw, vermeerderde dieetpillen, veel gebaseerd op kruidenformules, op de markt. De nieuwste inzending in de arena voor dieetpil is Orlistat, verkocht op recept als Xenical en zonder recept als Alli. Orlistat wordt gebruikt om de hoeveelheid voedingsvet te verminderen die wordt opgenomen door het spijsverteringskanaal. Orlistat wordt gebruikt in combinatie met een caloriearm dieet.
