De milt is een sponsachtig orgaan ter grootte van een vuist in het bovenste gedeelte linksachter, in de richting van de flank, achter de onderste ribben. Het maakt deel uit van het lymfatische en immuunsysteem en helpt het lichaam infecties te bestrijden en het bloed van afvalproducten op te ruimen. Hoewel mensen zonder milt kunnen leven, kan afwezigheid ervan resulteren in overweldigende bacteriële infecties als de juiste voorzorgsmaatregelen niet worden genomen.
Infectie
Vanwege zijn rol in het immuunsysteem kunnen infecties de milt beïnvloeden, waardoor splenomegalie of een vergrote milt ontstaat. Virale ziekten kunnen splenomegalie veroorzaken. De meest bekende is mononucleosis, veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus, dat splenomegalie en milt-fragiliteit kan veroorzaken, tot het punt waarop de patiënt de ruptuur van de milt kan onderbreken met ernstig trauma aan het gebied. Andere infecties die de milt kunnen beïnvloeden zijn hepatitis, malaria en brucellose (een zeldzame bacteriële infectie veroorzaakt door het innemen van niet-gesteriliseerde melk of vlees).
Bloedziekte
Een van de functies van de milt is het opruimen van de bloedstroom uit celafval, vooral als er rode bloedcellen afgebroken worden. Daarom kunnen aandoeningen die resulteren in de afbraak van rode bloedcellen de milt beïnvloeden, waardoor splenomegalie ontstaat. Een dergelijke aandoening is sikkelcelziekte, waarbij de rode bloedcellen fragiel zijn en gemakkelijk breken. De milt slaat deze cellen op en wordt vergroot. Uiteindelijk kan de milt ook normale rode bloedcellen vangen, wat leidt tot verergering van bloedarmoede. Andere bloedaandoeningen zijn erfelijke sferocytose en erfelijke elliptocytose, beide aandoeningen waarbij de rode bloedcellen abnormaal gevormd en fragiel zijn.
Splenic Rupture
De milt is een zeer vasculair orgaan dat kan worden volgezogen met bloed, dus scheuren van de milt kan potentieel gevaarlijk en levensbedreigend zijn. Ruptuur van de milt is meestal het gevolg van trauma, met name auto-ongelukken. Als de milt scheurt, zal bloed in de buikholte sijpelen en pijn veroorzaken. Patiënten met miltruptuur kunnen snel anemisch worden, resulterend in een cardiovasculair compromis en de noodzaak van bloedtransfusies. De behandeling voor miltruptuur was vroeger de verwijdering van de milt, maar chirurgen proberen nu de milt te redden, omdat een afwezige milt het lichaam vat op ernstige bacteriële infecties.
