Body mass index, of BMI, en lichaamssamenstelling zijn manieren om te bepalen of je een gezond gewicht hebt - en, bij uitbreiding, als je een hoger risico op obesitas gerelateerde ziekten hebt, zoals type 2 diabetes en hartziekte . Beide soorten metingen hebben hun voor- en nadelen, en hoe u ze gebruikt om uw fitnessvoortgang te meten, is afhankelijk van uw startpunt en doelen.
BMI versus lichaamssamenstelling
Body mass index geeft inzicht in of je waarschijnlijk een gezond lichaamsgewicht hebt, op basis van je gewicht en lengte. U kunt eenvoudig uw gegevens invoeren in een online calculator om uw BMI te berekenen, of bereken deze met de hand met behulp van de onderstaande vergelijking:
BMI = [gewicht, in ponden / (hoogte, in inches x hoogte, in inches)] x 703.
Lichaamssamenstelling kijkt niet rechtstreeks naar uw lichaamsgewicht. Het is een maatstaf van hoeveel van je gewicht afkomstig is van vetvrije massa, waaronder spieren, botten, bindweefsel en water, en hoeveel uit vet komt. Als je 150 kilo weegt, en 120 kilo van dat is mager, heb je een lichaamssamenstelling van 20 procent lichaamsvet.
Voors en tegens van het meten van BMI
BMI wordt vaak gebruikt als een maat voor obesitas omdat het gemakkelijk te achterhalen is; je hebt geen dure apparatuur nodig, alleen een weegschaal en een meetlint nemen je gewicht en lengte. Het is ook een goede maatstaf voor de vraag of je een gezond gewicht hebt voor de gemiddelde persoon.
BMI is echter niet de beste maatregel voor iedereen. Als je 'dun vet' bent, wat betekent dat je een gezond lichaamsgewicht hebt, maar een hoger dan gezond lichaamsvet, dan ben je misschien gezond volgens de BMI, maar heb je nog steeds een hoger risico op het ontwikkelen van een aan obesitas gerelateerde ziekte. BMI wordt minder nuttig naarmate je ouder wordt. De meeste mensen verliezen spiermassa en krijgen vet naarmate ze ouder worden, dus je hebt een hoger risico om "mager vet" te zijn bij een gezonde BMI naarmate je ouder wordt. Omgekeerd is BMI niet altijd geschikt voor gezonde en gespierde mensen; uw BMI kan als overgewicht of obesitas worden beschouwd, ook al heeft u een laag vetgehalte.
Voors en tegens Lichaamssamenstelling meten
Het meten van lichaamssamenstelling biedt veel meer inzicht in uw gezondheids- en ziekterisico dan BMI. Omdat het meet hoeveel van uw gewicht afkomstig is van vetvrije massa en hoeveel uit vet komt, krijgt u inzicht in uw risico op aan obesitas gerelateerde ziekten, ongeacht uw werkelijke gewicht op de schaal.
Bijvoorbeeld, de "magere dikke" persoon met een gezond gewicht volgens BMI zou volgens hun lichaamssamenstelling als overmatig worden beschouwd, dus zij zouden worden gewaarschuwd voor hun hogere risico op aan obesitas gerelateerde ziekte. Omgekeerd zal de gespierde persoon met een "zwaarlijvige" BMI een gezonde lichaamssamenstelling hebben vanwege hun hoge vetvrije massa en lage vetgehaltes. Kijken naar de lichaamssamenstelling zou aantonen dat ze een lager risico op obesitas gerelateerde ziekte hebben, zelfs als ze meer wegen dan de gemiddelde persoon.
Lichaamssamenstelling is echter moeilijker te meten dan BMI. Het vereist over het algemeen toegang tot een getrainde professional en tot dure medische apparatuur om een nauwkeurige blik op uw lichaamssamenstelling te krijgen. Methoden voor het meten van de lichaamssamenstelling thuis, zoals lichaamsvetschubben, zijn over het algemeen niet erg nauwkeurig en kunnen onnauwkeurige metingen geven.
Doelen om te streven naar
Een gezonde BMI varieert van 18,5 tot 24,9 - dat is 125 tot 168 pond voor een persoon van 5 feet, 9 inches tall, bijvoorbeeld - volgens de Centers for Disease Control and Prevention. Lager dan dat, en je wordt als ondergewicht beschouwd. Als uw BMI tussen 24 en 29,9 ligt, wordt u als overgewicht beschouwd en wordt een BMI van meer dan 30 als obesitas beschouwd.
Ideale doelstellingen voor de lichaamssamenstelling hangen af van uw geslacht, aangezien vrouwen meer lichaamsvet nodig hebben dan mannen om zwanger te worden. Over het algemeen wordt een lichaamssamenstelling met meer dan 32 procent vet als zwaarlijvig beschouwd voor vrouwen; voor mannen is de grenswaarde 25 procent lichaamsvet.
Welke waarde u moet kiezen om uw voortgang te meten, is afhankelijk van uw huidige gewichts- en fitnessdoelen. Als u momenteel aanzienlijk overgewicht of obesitas heeft bij het dragen van overgewicht, begint u uw voortgang bij te houden door uw BMI te meten. Naarmate u dichter bij uw streefgewicht komt, kunt u uw focus verleggen naar de lichaamssamenstelling om vetverlies te meten, aangezien u mogelijk subtielere veranderingen op de schaal zult merken als u een gezond gewicht nadert.
Als je al een gezond gewicht hebt, overweeg dan om je lichaamssamenstelling te meten om ervoor te zorgen dat je niet te veel vet bij je hebt. Het verkrijgen van spieren en afvallen heeft mogelijk geen significant effect op uw BMI, maar het kan een grote invloed hebben op uw lichaamssamenstelling, evenals op uw ziekterisico.
