Om af te vallen, worden we aangemoedigd om minder te eten. Maar hoe zit het wanneer dit tot het uiterste wordt doorgevoerd? "Verhongering", of ernstige voedselbeperking met een zeer laag calorieniveau, belemmert eigenlijk gewichtsverlies. Hoewel het tegenstrijdig lijkt, kan het hongeren van het lichaam van voedsel gewichtsdoelen moeilijker te bereiken maken.
Less Is not More
Niet genoeg eten kan het metabolisme van het lichaam vertragen, waardoor het moeilijker wordt om af te vallen. Het lichaam kan detecteren wanneer er een verschuiving in calorieën is opgetreden en dienovereenkomstig reageren. Met ernstige voedselbeperking begint het lichaam zijn brandstof, opgeslagen vet, te behouden. Het resultaat is dat u minder calorieën verbrandt en stopt met afvallen. Of u nu traint, werkt of slaapt, u verbrandt de hele dag minder calorieën. Hoewel 'op dieet zijn' verondersteld wordt om armoede en honger te betekenen, leidt het eten dat gevoerd wordt feitelijk tot meer succesvol gewichtsverlies en onderhoud.
Het beschermende mechanisme van het lichaam
Deze metabolische reactie op uithongering toont een beschermend overlevingsmechanisme. Als je niet eet, denkt het lichaam dat je een periode van hongersnood tegemoet gaat. Wie weet wanneer het volgende voedsel kan meekomen, zodat het lichaam de opgeslagen calorieën bewaart voor later gebruik. Deze evolutionaire bescherming van onze voorouders maakt een "alles of niets" eetpatroon niet effectief voor gewichtsverlies. Hoewel langdurige hongersnood over een lange periode uiteindelijk zal resulteren in gewichtsverlies, is dit geen gezond of realistisch plan voor gewichtsverlies. Gewichtsverlies door uithongering kan blijvende schade aan het lichaam en het metabolisme veroorzaken.
Beperking daalt serotonine
Naast een daling van het metabolisme, veroorzaakt een verhongeringsdieet ook een daling van serotonine. Deze neurotransmitter creëert het kalme, vredige en tevreden gevoel. Wanneer de serotonineniveaus te laag worden, voelen mensen zich meer opgewonden en chagrijnig. Bij het proberen om gewoontes te veranderen, kan deze geagiteerde toestand het veel moeilijker maken om succesvol te zijn en gemotiveerd te blijven. Dit laat dieters meer kans om uitspatting op extra traktaties en vallen "uit de wagen" van gezond eten op zoek naar wat vreugde en opluchting. Eten, vooral koolhydraten, ondersteunt een meer consistent serotonineniveau en de emotionele kracht om op koers te blijven.
Om af te vallen moet je ETEN
Eet om af te vallen? Het is een verschuiving in perceptie die gepaard moet gaan met succesvol gewichtsverlies op de lange termijn. Dr. Laura Pawlak heeft de huidige wetenschap van gewichtsverlies geëvalueerd en concludeert: "Een substantieel en groeiend aantal onderzoeken suggereert dat de meest effectieve benadering van geleidelijk en permanent gewichtsverlies een voedselplan is met veel volle granen, groenten, peulvruchten, fruit en een matige inname van goede vetten. " In haar boek 'Stop met afvallen', stelt Pawlak voor om vijf of zes keer per dag te eten met veel voedsel van planten en veel eiwitten. Blijf gehydrateerd met veel water en eet langzaam om je lichaam te laten beseffen dat het vol is voordat je overboord bent gegaan met extra hulp.
Alles in balans
Voor de gemiddelde lijner resulteert een periode van uithongering in "jojo" -dieetcycli en een hoger gemiddeld gewicht naarmate de jaren verstrijken. "Als oefening wordt gecombineerd met een vetarm, vezelrijk voedingsplan, worden over het algemeen meer calorieën verbrand dan bijgevuld," zegt Pawlak. Houd een gezond evenwicht van minder calorieën eten dan normaal in combinatie met regelmatige lichaamsbeweging om resultaten te zien. Als u honger heeft, eet dan een vezelrijke, caloriearme voeding die uw metabolisme sterk kan houden. Val nooit onder de 1.000 calorieën per dag. Oefening stimuleert je metabole verbranding en helpt je die extra kilo's te verbranden. Maar uithongering is nooit de sleutel tot succesvolle gewichtsveranderingen op de lange termijn.
