Een zieke lever kan eiwitmetabolieten, zoals ammoniak, niet ontgiften, wat leidt tot verhoogde bloedspiegels. Leverbeschadiging voorkomt het gebruik van metabolieten in uw lichaam omdat de lever niet in staat is om eindproducten te filteren, om te zetten of te gebruiken. Ammoniak, geproduceerd door bacteriële activiteit op eiwitten in de darm, wordt geabsorbeerd en naar de lever getransporteerd. De lever degradeert ammoniak tot eindproducten en afvalproducten. Ammoniak kan een zieke lever omzeilen en zich in het bloed verzamelen.
Ammoniakvergiftiging
Hoge ammoniakgehaltes in het bloed kunnen uw hersenen beïnvloeden, die doorlaatbaar zijn voor ammoniak en zeer gevoelig zijn voor de toxische effecten. Symptomen van toxiciteit kunnen zijn: verwarring, lusteloosheid, veranderde aandachtsspanne en slechte coördinatie. Verhoogde ammoniakgehaltes in de hersenen kunnen leiden tot zwelling, oedeem, verhoogde intracraniale druk en mogelijk hersenherniaxus. Een klinische diagnose, gebaseerd op klachten, tekenen, symptomen en laboratoriumwaarden, vereist verder onderzoek om andere belangrijke oorzaken van veranderingen in de mentale toestand uit te sluiten.
testen
Plasma ammoniak niveau is de test om het ammoniakgehalte in uw bloed te bepalen. Maar verhoogde waarden weerspiegelen misschien niet de leverziekte, omdat er ook stijgingen optreden met congestief hartfalen, gastro-intestinale bloeding, bepaalde medicijnen en eiwitinname vóór de test. Testen kan duiden op verergering van de leverziekte, controle van de behandeling en hulp bij de diagnose van naderend levercoma. Vergeet niet dat toxische niveaus hoger kunnen zijn in de hersenen dan mogelijk wordt weerspiegeld in het bloed.
laxeermiddelen
Laxerend gebruik is cruciaal voor het verlagen van het ammoniakgehalte in uw maag-darmkanaal. Het primaire gebruikte laxeermiddel is lactulose, dat uw bacteriële flora verandert en minder organismen beschikbaar maakt om ammoniak te produceren. Lactulose-doseringen worden geregeld tot 3 tot 4 zachte stoelgangbewegingen dagelijks plaatsvinden. Een andere is magnesiumcitraat, dat vaak wordt gebruikt om bloederige ontlasting na intestinale bloedingen te verwijderen en wordt toegediend via een nasogastrische buis om bloedafname te bespoedigen.
antibiotica
Het toedienen van een antibioticum via de orale weg, in plaats van intraveneus, beperkt de antibacteriële werking tot alleen het maag-darmkanaal waar het nodig is. Het primaire doel is om ammoniakproducerende bacteriën uit de darm te verminderen. Drie van die antibiotica zijn neomycine, vancomycine en rifaximin. Af en toe worden zowel een antibioticum als lactulose toegediend om de bacteriën te verminderen en de klaring in de darm te verbeteren. Toediening op verschillende tijdstippen voorkomt dat lactulose het antibioticum te snel verwijdert.
Aanvullende methoden
Een andere methode die wordt gebruikt om de ammoniakproductie te verminderen, kan een tijdelijke verlaging van de eiwitinname door middel van een dieet zijn. Het kan ook het verminderen of elimineren van medicijnen omvatten, uitgesplitst door de lever, waardoor de werkbelasting van de lever wordt verlaagd. Het vermijden van medicijnen die ammonium bevatten, zoals antacida, zijn opgenomen in beperkingen.
