CRON, of Caloriebeperking met Optimum Nutrition, is een acroniem dat wordt gegeven aan een dieet of levensstijl door Dr. Roy Walford, hoogleraar UCLA en doctor in de pathologie. Walford begon zijn experimenten in de jaren 1960 en concludeerde samen met Dr. Richard Weindruch van de University of Wisconsin en Dr. Stephen Spindler van de University of California dat caloriebeperking de enige bewezen, door onderzoek ondersteunde techniek is die bekend staat om de levensduur en "gezonde jaren" te verlengen. ."
Components
Het doel van CRON is om minder calorieën te eten en voldoende vitaminen en mineralen in voedsel te consumeren. Voedingsrijke groenten vervangen calorierijk voedsel zoals eenvoudige suikers en meel. Groenten bevatten het hoogste gehalte aan voedingsstoffen voor het caloriegehalte en zorgen samen met fruit voor de benodigde basiskoolhydraten. Eiwit, ideaal laag vetgehalte en mono-onverzadigde vet keuzes worden zorgvuldig geselecteerd. Nadat de kwaliteit van het dieet is verbeterd, wordt de caloriebeperking langzaam gedaan, idealiter over een tot twee jaar, beveelt Dr. Walford aan.
Voordelen
Dr. Walford's menselijke studie in 1990, het 'Biosphere Project', vond gegevens die verbeterde biomarkers voor veroudering ondersteunen, zoals cholesterol en bloeddruk. Kortetermijnvoordelen zoals gerapporteerd door CRON Dieter getuigenissen treden binnen een paar weken op, en omvatten minder verkoudheid, minder hoofdpijn, minder acne, minder vereiste slaap en meer energie. Op basis van empirisch bewijs van herhaalde caloriebeperkingsstudies somt het National Institute on Aging verschillende langetermijnvoordelen op. Ze omvatten dalingen in kanker, diabetes, hartaandoeningen en auto-immuunziekten.
Impact van levensstijl
De CR Society wijst erop dat caloriebeperking soms conventionele sociale praktijken kan verstoren. Omdat CRON-beoefenaars minder vaak eten en verschillende soorten voedsel eten, kan dit leiden tot isolatie. Gezinsmaaltijden, feestjes, vakanties en uit eten gaan kunnen mogelijke bronnen van conflicten worden. Tijd en geld kunnen ook veeleisender worden, omdat het langer duurt om te winkelen voor en gezonde maaltijden bereiden, en extra geld voor voedsel en producten van hoge kwaliteit.
Potentiële risico's
Caloriebeperking kan volgens de CR Society resulteren in een breed scala aan negatieve bijwerkingen. Lichamelijk uiterlijk kan onaantrekkelijk worden als de persoon die het dieet volgt 'te mager' wordt. Andere negatieve bijwerkingen zijn verminderde botmassa; koude gevoeligheid van afgenomen lichaamsvet en temperatuur; verlies van "demping" met benige gewrichten en ongemak op harde oppervlakken; honger, begeerten en voedselobsessies; menstruele onregelmatigheid met meer moeite zwanger te worden; en verlies van kracht door verminderde spiermassa.
Wetenschappelijke ondersteuning
Het National Institute on Aging claimt dat calorierestrictie de enige niet-genetische interventie is die de levensduur van zoogdieren verlengt en veel ouderdomsprocessen vertraagt of vertraagt. MIT-professor Leonard Guarente ontdekte in 2000 dat calorierestrictie het silenced information regulator SIR2-gen activeerde, dat het vermogen heeft om de veroudering te vertragen tijdens een caloriearm dieet. Dr. Bradley Wilcox van het Pacific Health Research Institute bestudeerde gegevens van 1900 mannen verzameld over 36 jaar en concludeerde dat een caloriearm dieet de levensduur bevordert.
