Veel factoren beïnvloeden de snelheid waarmee kinderen motorische vaardigheden ontwikkelen - milieu-, culturele en sociale factoren spelen allemaal een rol. Hoewel er bij het evalueren van grove en fijne motoriek rekening moet worden gehouden met genetische aspecten, zijn de meeste onderzoekers het erover eens dat niet-genetische factoren een gelijk effect hebben.
Omgevingsfactoren
De levensomstandigheden van een kind, mate van betrokkenheid van ouders en educatieve ervaringen beïnvloeden allemaal zijn ontwikkeling van motorische vaardigheden. Volgens een artikel uit 2009 voor de 'Early Childhood Education Journal' getiteld 'Omgevingsfactoren die de ontwikkeling van kleuters beïnvloeden', beïnvloeden ouders en verzorgers het niveau waarop een kind zijn motoriek ontwikkelt. Het artikel legt uit dat hogere sociaal-economische status en intellect positief correleren met meer geavanceerde ontwikkeling van motorische vaardigheden. Ouders en verzorgers die consistente mogelijkheden bieden voor actief spel, stimuleren de groei van motorische vaardigheden in de thuisomgeving van een kind thuis en op school.
Culturele factoren
De cultuur van een kind beïnvloedt rechtstreeks de snelheid en het niveau van ontwikkeling van motorische vaardigheden. Typische Amerikaanse kinderen rollen over 3 maanden, zitten op 6 maanden en lopen op 12 maanden. In andere culturen in de wereld kan het tijdsbestek voor ontwikkeling echter verschillen. Natuurlijke waarnemingen van wereldculturen tonen aan dat klimaat, huisvesting en op cultuur gebaseerde opvoedingspraktijken een grote invloed hebben op de ontwikkeling van motorische vaardigheden.
Sociale factoren
Persoonlijkheid, zelfperceptie en zelfmotivatie zijn voorbeelden van sociale indicatoren die van invloed zijn op de ontwikkeling van motorische vaardigheden. Albert Bandura, wiens sociale leertheorie zich richt op hoe kinderen leren op alle gebieden van ontwikkeling, suggereert dat kinderen die denken dat ze nieuwe vaardigheden kunnen verwerven, eerder geneigd zijn om moeilijker te proberen wanneer ze worden uitgedaagd, minder snel ontmoedigd raken en meer geneigd zijn om positief te reageren op leren ervaringen. Kinderen die hun capaciteiten echter beschouwen als een weerspiegeling van hun aanleg, hebben de neiging om een negatieve reactie te hebben wanneer ze problemen hebben met het beheersen van een vaardigheid.
Interventie voor at-risk kinderen
Gemeenschappen en scholen bieden vaak gratis programma's aan die bedoeld zijn om kinderen en hun gezinnen te helpen met risico's. Interventieprogramma's en activiteiten kunnen negatieve ecologische, culturele en sociale factoren tegengaan. Het identificeren van risicokinderen, het opleiden van ouders en het werken met gezinnen in en uit het huis kan helpen om de kloof te overbruggen die ontstaat door tekorten in deze gebieden, waardoor kinderen die achterlopen in de motorische ontwikkeling achterstand inlopen. Ouders en zorgverleners kunnen deze diensten en programma's vinden door contact op te nemen met serviceborden van lokale gemeenschappen of door schoolbeheerders te vragen.
