Fluoride is een mineraal dat van nature voorkomt in veel waterbronnen, met gemiddelde concentraties van 0,1 tot 10 ppm, volgens Virginia's Community Colleges. Sinds 1945 hebben gemeentelijke instanties in de Verenigde Staten natriumfluoride toegevoegd aan openbaar water in een poging om de mondgezondheid te verbeteren. Terwijl de American Dental Association en andere gezondheidsinstanties fluoridering ondersteunen, moeten fluorideconcentraties zorgvuldig worden gecontroleerd om mogelijke negatieve gezondheidseffecten die gepaard gaan met hoge concentraties te voorkomen.
Verbeterde tandheelkundige gezondheid
Volgens de American Dental Association helpt het toevoegen van natriumfluoride aan watervoorzieningen om tandbederf met 20 tot 40 procent te voorkomen en om te keren. Fluoride versterkt het glazuur en helpt bij het voorkomen van tandwortelverval bij mensen van alle leeftijden, maar het biedt de belangrijkste voordelen voor kinderen.
Lagere tandartskosten
Virginia's Community Colleges schatten dat voor elke $ 1 die wordt besteed aan het toevoegen van natriumfluoride aan het water, mensen in de VS de tandheelkundige kosten met $ 50 verlagen. Het Centers for Disease Control and Prevention rapport over onderzoek in Schotland, dat vond dat fluoridering resulteert in een 49 tot 54 procent vermindering van tandheelkundige kosten voor jonge kinderen. Gezien het feit dat ongeveer de helft van de tandartskosten voor eigen rekening wordt betaald, is het volgens de CDC minder goed voor tandheelkundige uitgaven voor zowel individuen als de samenleving als geheel.
Potentieel voor Fluorose
De gemiddelde gemeente streeft ernaar het natriumfluoridegehalte op 1 ppm of lager te houden volgens Virginia's Community Colleges. Bij concentraties van 2 tot 13 ppm kan een aandoening optreden die bekend staat als fluorose. Fluorose wordt gekenmerkt door bruine vlekken en vlekken op het oppervlak van de tanden. Deze aandoening is grotendeels een esthetisch probleem en heeft geen invloed op de gezondheid van de tanden, maar kan niet worden ongedaan gemaakt zonder cosmetische behandeling.
Risico op skeletale problemen
De consumptie van hoge niveaus van fluoride kan leiden tot een aandoening die bekend staat als skeletale fluorose. Overtollig fluoride kan zich ophopen in en rond de botten van het lichaam, en bijdragen aan pijn, stijfheid en zelfs verkalking, wat de mobiliteit kan beïnvloeden. Skeletfluorose is vooral een probleem in gebieden met van nature hoge niveaus van fluoride, zoals India, het Midden-Oosten en Azië. Om skeletaalfluorisis in de V.S. te vermijden, moeten gemeentelijke agenten water zorgvuldig testen om te voorkomen dat een overmaat natriumfluoride wordt toegevoegd aan gebieden die van nature een hoog fluoridegehalte hebben.
hypothyreoïdie
Sommige critici van fluoridering geloven dat de toevoeging van natriumfluoride aan water bijdraagt aan bestaande schildklieraandoeningen of deze verergert. Hoewel het bewijsmateriaal ter ondersteuning van deze theorie beperkt is, heeft een onderzoek uit 2005 door de International Society for Fluoride Research aangetoond dat natriumfluoride schildklieractiviteit bij laboratoriumdieren beperkt.
