Prostatitis is een veelvoorkomende aandoening die wordt gedefinieerd door de American Academy of Family Medicine (AAFP), als een breed spectrum van aandoeningen gaande van acute bacteriële infectie tot chronische pijnsyndromen, die allemaal een ontsteking van de prostaatklier omvatten. Veel voorkomende symptomen van prostatitis zijn verhoogde urinefrequentie, pijn in de liesstreek en pijn tijdens het urineren. Behandelingsopties voor bacteriële prostatitis omvatten verschillende soorten antibiotica.
Co-trimoxazol
Trimethoprim-sulfamethoxazol (TMP-SMX) is het antibioticum dat het vaakst wordt gebruikt als het eerstelijnsmiddel bij de behandeling van prostatitis. De duur van de therapie varieert van twee tot vier weken, afhankelijk van het type prostaatontsteking dat wordt behandeld. De AAFP geeft aan dat TMP-SMX tot 71 procent van de patiënten geneest die antibiotica nodig hebben.
Volgens Drugs.com omvatten de bijwerkingen van TMP-SMX verlies van eetlust, diarree, misselijkheid en braken. Mensen die allergisch zijn voor sulfagedoseringen mogen dit medicijn niet krijgen.
fluoroquinolonen
Een klasse van zeer effectieve antibiotica, fluoroquinolonen zijn onder andere ofloxacine, norfloxacine en ciprofloxacine. Ze worden het meest gebruikt voor patiënten die TMP-SMX niet adequaat verbeteren of reageren op behandeling. De duur van de behandeling kan van vier weken tot zes maanden duren, afhankelijk van het type prostatitis.
Fluoroquinolonen hebben meer ernstige bijwerkingen dan TMP-SMX. De meest gemelde bijwerking is gastro-intestinale pijn; tendinitis en peesruptuur zijn de meest ernstige gevolgen.
In juli 2008 eiste de Amerikaanse Food and Drug Administration dat fluorochinolone-geneesmiddelenfabrikanten een waarschuwing in hun medicijngidsen moesten opnemen waarin werd vermeld dat tendinitis en peesruptuur ernstige bijwerkingen waren om op te letten. Ze adviseerden artsen om patiënten voor te lichten over de symptomen waaronder peespijn, zwelling en ontsteking. Patiënten moeten stoppen met het gebruik van het antibioticum als deze symptomen worden opgemerkt, vermijd oefeningen met de betreffende pees en rapporteer onmiddellijk aan hun zorgverlener.
tetracyclines
Een andere klasse antibioticum die wordt gebruikt bij de behandeling van prostatitis is tetracyclines, waarbij doxycycline het meest wordt voorgeschreven. De duur van de behandeling varieert meestal van twee tot vier weken. Vaak voorkomende bijwerkingen van deze medicijnen zijn verkleuring van de tanden en een branderig gevoel in de keel.
Volgens Drugs.com mogen kinderen jonger dan 8 jaar geen tetracyclines krijgen, omdat ze permanente vergeling of vergrijzing van de tanden kunnen veroorzaken. Patiënten moeten het gebruik van verlopen doxycycline zorgvuldig vermijden, omdat dit mogelijke schade aan de nieren kan veroorzaken.
