Rebellie maakt deel uit van het ontwikkelingsproces bij gezonde kinderen en tieners. Je zou dit kunnen zien bij een kind van 2 jaar en jong wanneer hij een aanval gooit, volgens het KidsHealth.org-artikel 'temmen temmen'. Naarmate een kind groeit en volwassen wordt, neemt zijn verlangen naar controle over zijn omgeving en autonomie toe, kan de perfecte omstandigheden voor een krachtstrijd samen brouwen.
Het bestaan van autoriteit ontkennen
Een kind kan opstandig optreden als een manier om onafhankelijkheid uit te oefenen. Een jonger kind kan bijvoorbeeld constant vragen: "Waarom?" Een ouder kind kan alles wat een ouder zegt tegen spreken, terwijl een tiener de instructies niet zal volgen of het tegenovergestelde zal doen van wat haar ouders vragen. In het Psychology Today online-artikel "Adolescentie van het overleven," zegt psycholoog Carl Pickhardt dat de onafhankelijkheid van een kind of tiener eigenlijk een daad van afhankelijkheid is, omdat de acties van de jongere afhangen van het doen van het tegenovergestelde van wat autoriteitscijfers willen.
Grenzen testen
Als een kind groeit, zal ze de gevestigde grenzen testen om te zien waar ze mee weg kan komen en de ware grenzen leren kennen. Een kind kan bijvoorbeeld weigeren naar bed te gaan bij de normale bedtijd om te zien hoe laat zijn ouders hem zullen laten opblijven als hij erop drukt. Naast het uitoefenen van onafhankelijkheid, kan een kind of een tiener grenzen testen omdat hij ze niet begrijpt of omdat hij zijn eigen identiteit ontwikkelt.
Een vorm van zelf-straf
Als een kind een slechte gedachte heeft of gelooft dat ze zich in het geheim misdroeg, zou ze rebellie kunnen gebruiken als een vorm van zelfstraf, volgens JP Kahn in de publicatie "Child Development - Problems of Discipline, Authority and Rebellion" over het National Center voor informatie over biotechnologie, website van de Amerikaanse National Library of Medicine. In een poging om de negatieve gedachten of het gedrag te verzoenen, zoals het wensen van schade aan een broer of zus, kan een kind een actie uitvoeren waarvan zij gelooft dat het even slecht is op een manier die haar ouders doet opvallen. Een jong kind zou doelbewust profane taal kunnen gebruiken, terwijl een tiener het eigendom zou kunnen vernietigen. Kahn stelt dat wanneer een kind of een tiener op deze rebelse manier handelt, zij ervoor wil zorgen dat haar ouders weten van de risico's die zij denkt dat zij vormt.
Een defensief mechanisme
Wanneer een kind of een tiener zich angstig of bang voelt, kan ze rebellie gebruiken als verdedigingsmechanisme. Een jong kind, volgens Kahn, test grenzen en duwt gezagsdragers om te zien of haar angsten met betrekking tot de gevolgen reëel of ingebeeld zijn. Als alternatief zou ze kunnen handelen om te zien wat er zou gebeuren. Als een kind of een tiener angstig voelt om in de steek gelaten te worden in een relatie, of bang is om iemand teleur te stellen, kan ze rebellie gebruiken om iemand te duwen.
Hersenontwikkeling
Naarmate het brein van de adolescent zich ontwikkelt, wordt het complexer en krijgt een jongere de mogelijkheid om abstract te redeneren en te denken. Volgens een publicatie van Johns Hopkins University met als titel 'The Teen Years Explained' ontwikkelt een tiener zich cognitief en neemt het gedrag van risico's natuurlijk toe. Het is normaal dat een tiener zich uitdagend of opstandig gedraagt terwijl ze haar nieuw ontwikkelde denk-, communicatie- en sociale vaardigheden uitoefent.
