Policosanol is een mengsel van alcoholen geëxtraheerd uit suikerrietwas, tarwekiemen, rijstzemelen of bijenwas. Het wordt verkocht door veel bedrijven die reclame maken voor de lipidenverlagende effecten. Verschillende studies met dieren en mensen hebben de indruk gewekt dat Cubaanse suikerriet-afgeleide policosanol de totale cholesterol en LDL-cholesterol met lage dichtheid significant verlaagt. Bovendien hebben onderzoeken aangetoond dat het een krachtige antioxidant is, de aggregatie van bloedplaatjes remt en effectief is bij de behandeling van krampende spierpijn door een slechte bloedcirculatie. Bijna alle studies die beweren dat Cubaanse suikerriet-afgeleide policosanol therapeutische voordelen heeft, werden uitgevoerd door één onderzoeksgroep in Cuba. Andere studies uitgevoerd in andere landen hebben in klinische onderzoeken aangetoond dat Cubaanse suikerriet-afgeleide policosanol niet als een antioxidant of een lager cholesterolgehalte werkt.
Cubaanse studies
Meer dan 80 studies zijn gepubliceerd over suikerriet-afgeleide poliocosanol door een onderzoeksgroep in het Medical Surgical Research Center in Havana, Cuba. Resultaten van deze onderzoeken toonden aan dat dagelijkse doses van 5 mg tot 20 mg van policosanol lagere cholesterol en LDL verhogen en hoge-dichtheid lipoproteïne of HDL verhogen. Deze effecten werden waargenomen bij gezonde vrijwilligers, type 2 diabetici, patiënten met hypercholesterolemie en postmenopauzale vrouwen met hypercholesterolemie. In verschillende onderzoeken verminderde policosanol ook de bloedplaatjesaggregatie en bloedvatschade. De Cubaanse onderzoeksgroep die talrijke onderzoeken naar policosanol heeft uitgevoerd, heeft een patent op de van suikerriet afgeleide policosanol.
Andere klinische onderzoeken
Om de resultaten van de Cubaanse onderzoeken te bevestigen, werd in veel medische centra in Duitsland een klinische proef uitgevoerd en werden de resultaten gerapporteerd in de uitgave van mei 2006 van het "Journal of the American Medical Association." In deze multicenter klinische proef Cubaanse suikerriet afgeleide policosanol was niet effectief in het verlagen van lipiden of cholesterol. Een tweede klinisch onderzoek uitgevoerd in Italië en gepubliceerd in "Complementaire therapieën in de geneeskunde" meldde ook dat Cubaanse suikerriet-afgeleide policosanol geen lipiden verlaagde of het cholesterolgehalte in mensen met hypercholesterolemie beïnvloedde. Een andere in Nederland uitgevoerde studie rapporteerde in het tijdschrift "Metabolisme" dat policosanol afgeleid van tarwekiem geen cholesterol en lipiden kon verlagen bij patiënten met normale tot milde, verhoogde cholesterol.
Bloedverdunner
Uit meerdere Cubaanse studies bleek dat policosanol als een bloedverdunner werkt door de bloedplaatjesaggregatie te verminderen. Een studie uitgevoerd in Australië en gepubliceerd in het mei 2010 nummer van het "British Journal of Clinical Pharmacology" meldde dat policosanol geen effect had op de bloedplaatjesaggregatie bij gezonde personen en geen invloed had op de werking van de bloedverdunner, warfarine.
Ziekte van Parkinson
Een niet-Cubaanse studie rapporteerde kleine voordelen van policosanol bij mensen met de ziekte van Parkinson. In deze studie werd ook opgemerkt dat policosanol de bijwerkingen van levodopa verhoogde, het standaardgeneesmiddel dat wordt gebruikt voor de behandeling van patiënten met de ziekte van Parkinson.
Bijwerkingen
Cubaanse studies meldden dat minder dan 1 procent van de patiënten die policosanol gebruikten nadelige bijwerkingen had. De gemelde bijwerkingen omvatten hoofdpijn, indigestie, overmatig urineren, huiduitslag, slapeloosheid en gewichtsverlies. Bovendien toonden diertoxiciteitsstudies, ook uitgevoerd in Cuba, met behulp van enkele honderden malen de therapeutische dosis policosanol, aan dat policosanol niet carcinogeen is en de voortplanting, groei of ontwikkeling niet beïnvloedt.
