Door je ledematen te bewegen, kun je volledig omgaan met je omgeving. Je kunt voorwerpen oppikken, naar een vriend zwaaien en een bal trappen als je wilt. Maar hoe communiceren de hersenen met de spieren? Beweging wordt gecreëerd en gecontroleerd door de precieze interactie tussen motorische gebieden van de hersenen, bewegingscellen en chemische communicatie.
Het plannen en uitvoeren van beweging
De posterieure pariëtale cortex en premotorische hersengebieden plannen initieel beweging. De posterieure pariëtale cortex verzamelt sensorische informatie om een model te vormen dat berekent waar het lichaam is ten opzichte van waar u naartoe wilt, of ten opzichte van het object dat u wilt oppakken. Deze informatie wordt vervolgens verzonden naar de premotorische regio's die de timing van de beweging, spierkracht en bewegingssequentie plannen. Het bewegingsplan wordt vervolgens overgebracht naar de primaire motorische cortex, een deel van de hersenen dat volgens Neuro 101 het motorische commando door het ruggenmerg naar de spieren stuurt.
Bewegingscellen
Zodra het motorcommando het gewenste niveau van de wervelkolom bereikt, wordt een zenuwcel die een alfamotorneuron wordt genoemd, gestimuleerd in het ruggenmerg. Het alfamotorneuron stimuleert uiteindelijk de spiercontractie, volgens Neuro 101.
Cellulaire communicatie
Het alpha-motorneuron strekt zich uit naar de spier, maar raakt het niet aan. Spier wordt gestimuleerd wanneer speciale chemicaliën, neurotransmitters genaamd, worden uitgescheiden door het alfa-motorische neuron, volgens Eastern Kentucky University.
Spiersamentrekking
Zodra de neurotransmitter wordt uitgescheiden door het alfamotorneuron, openen gespecialiseerde kanalen op het oppervlak van de spier waardoor bepaalde stoffen in en uit de spier kunnen stromen. De stroom van deze stoffen, waaronder natrium, kalium en calcium, zorgt ervoor dat de spiervezels samentrekken, volgens Neuro 101.
Juist bewegen
Je vertrouwt op sensorische delen van je brein om bewegingen juist uit te voeren, vooral wanneer je nieuwe soorten bewegingen leert, zoals een dans, een instrument bespelen of typen. Ingesloten in uw gewrichten zijn receptoren die detecteren waar uw lichaam zich in de ruimte bevindt en ingebed in uw spieren zijn receptoren die kracht uitoefenen en uitrekken. Dit soort informatie wordt verzonden naar de primaire sensorische cortex. Informatie over hoe de beweging werd uitgevoerd, wordt ook naar het cerebellum gestuurd, de grote structuur aan de achterkant van de hersenen. Het cerebellum vergelijkt de manier waarop de beweging werd uitgevoerd en hoe de beweging had moeten worden uitgevoerd. Als er fouten worden gedetecteerd, worden bewegingscorrectieopdrachten verzonden naar de primaire motorcortex, om ervoor te zorgen dat aanpassingen worden aangebracht in het motorcommando, volgens Principles of Neural Science.
