Vitamine B12, ook wel cobalamine genoemd, is een essentiële voedingsstof die nodig is voor de productie van bloedcellen en de normale functie van het zenuwstelsel en het darmkanaal. Een gebrek aan B12 veroorzaakt bloedarmoede, wat een tekort is aan rode bloedcellen die zuurstof bevatten. Het kan ook zenuwbeschadiging in de hersenen en het ruggenmerg veroorzaken. B12-tekort wordt meestal veroorzaakt door aandoeningen die de opname door de dunne darm voorkomen. Het komt minder vaak voor als gevolg van een ontoereikende inname via de voeding, bijvoorbeeld bij strikte vegetariërs. Er zijn verschillende manieren om de ontbrekende vitamine te vervangen.
B12-formulieren
Er zijn drie verschillende vormen van B12 die enigszins verschillen in chemische structuur. Cyanocobalamine is de meest gebruikte vorm in de Verenigde Staten. Methylcobalamine en hydroxycobalamine zijn beide verkrijgbaar als voedingssupplementen maar worden zelden gebruikt. Er is geen bewijs dat een bepaald type B12 effectiever is, volgens het tijdschrift "Haematologica."
Behandelingsdoelen
De eerste doelen van de behandeling zijn om bloedarmoede te corrigeren, de B12-voorraden van het lichaam te vervangen en schade aan het zenuwstelsel te voorkomen. Een vertraging in de behandeling kan resulteren in onomkeerbare zenuwbeschadiging. Nadat de B12-waarden in het bloed en het lichaam weer normaal zijn, wordt de behandeling vaak voortgezet om terugkerende tekorten te voorkomen.
methoden
B12-tekort wordt meestal behandeld met vitamine-opnamen of pillen. B12-injecties worden gegeven in een spier of onder de huid die intestinale absorptie omzeilt. Vitamine B12-pillen zijn effectief bij de meeste mensen met een slechte absorptie. Aangezien 1 tot 2 procent van elke dosis wordt geabsorbeerd, bieden hoge doses een voldoende hoeveelheid B12.
B12 is ook verkrijgbaar als een onder de tong geplaatst tablet onder de tong, een zuigtablet en een vloeibare spray voor de mond. Een neusspray is een ander alternatief voor mensen die moeite hebben met het slikken van pillen. Een studie gepubliceerd in het tijdschrift "Gastroenterology" in 1997 toonde aan dat B12 goed wordt geabsorbeerd wanneer het in de vorm van een neusspray wordt gebruikt met een snelle achtvoudige verhoging van het vitaminegehalte.
Dosis
De dosis en frequentie van B12 hangen af van zowel de vervangingsmethode als de oorzaak van het tekort. Een supplement van 50 mcg corrigeert een voedingstekort. De dosis voor mensen met verminderde absorptie is 400 tot 500 keer hoger dan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid of RDA van 2,4 mcg per dag. Een tablet met 1.000 tot 2.000 mcg B12 is meestal voldoende. Een onderzoek in het tijdschrift "Blood" dat in 1998 werd gepubliceerd, toonde aan dat een dagelijkse dosis van 2000 mcg even effectief was als B12-opnamen.
B12-opnames bevatten meestal 1.000 mcg, maar de initiële behandelingsschema's variëren. Injecties worden vaak een week lang dagelijks gegeven, gevolgd door één keer per week gedurende één maand en daarna maandelijks. Omdat de respons variabel is, zijn frequentere injecties of hogere orale doses soms noodzakelijk om normale B12-spiegels te handhaven. Mensen met onomkeerbare oorzaken van B12-tekort hebben levenslange behandeling nodig.
overwegingen
Veel experts bevelen initiële B12-opnamen aan voor snellere vervanging, vooral in ernstige gevallen met neurologische symptomen. Een enkele injectie van 1000 mcg corrigeert bloedarmoede en deelt vitamine-winkels gedeeltelijk af. Omdat ze minder betrouwbaar worden opgenomen, worden orale en nasale preparaten pas gebruikt na correctie van de deficiëntie, volgens het tijdschrift "Blood."
B12-pillen hebben vaak de voorkeur voor langdurige behandeling omdat ze het ongemak, ongemak en de kosten van maandelijkse injecties vermijden. Voor anderen is een maandelijkse injectie echter gemakkelijker dan het onthouden van een dagelijks medicijn. Mensen kunnen worden geleerd zichzelf te injecteren waardoor thuisbehandeling mogelijk is.
Langdurige afgifte tabletten die B12 langzaam gedurende drie tot zes uur afgeven, worden mogelijk niet zo goed geabsorbeerd. Nieuwere bereidingen van B12 zoals sublinguale tabletten, zuigtabletten en neussprays zijn niet voldoende bestudeerd, in het bijzonder voor het corrigeren van ernstige deficiëntie of langdurige behandeling.
Bijwerkingen
B12 heeft geen toxische effecten, zelfs niet in doses die veel hoger zijn dan aanbevolen. Omdat het een in water oplosbare vitamine is, wordt overtollig materiaal dat niet door het lichaam wordt gebruikt, via de urine uitgescheiden. Bijwerkingen zijn zeldzaam met schoten of pillen. Pijn of verbranding op de injectieplaats is ongebruikelijk met kleine naalden. Jeuk, huiduitslag en netelroos komen zelden voor met injecties. Allergische reacties zijn mogelijk met alle vormen van B12, en af en toe het conserveermiddel dat wordt gebruikt in shots.
