Kogelstoten is een atletisch werpevenement dat sinds de start in 1896 elk jaar in de moderne Olympische spelen is opgenomen. Concurrenten duwen en gooien een zwaar metalen bal zo ver mogelijk met slechts één hand. De winnaar is de atleet die het schot het verst verwijderd plaatst van de voorkant van de werpcirkel.
Origins
Vroege versies van de slag kunnen worden herleid tot de 13e-eeuwse Swill-steenworp en tot traditionele Schotse Highland-spellen. De oorspronkelijke Zwitserse en Schotse atleten gebruikten ronde stenen van verschillende gewichten en maten. Tijdens het midden van de 19e eeuw begon het Britse leger kanonskogels te gebruiken voor een opname in plaats van stenen. Geïnspireerd door de Britten gebruiken moderne shot putters nu messing of ijzeren ballen met een specifiek gewicht voor elke atletiekles.
Shotwedstrijd
Kogelstoten wordt uitgevoerd vanuit een betonnen werpcirkel van zeven voet in diameter met een vier inch hoge stopplank over de voorkant van de cirkel. Atleten kunnen de hele cirkel gebruiken, maar mogen de grond aan de andere kant van het stopbord niet met een voet raken, anders wordt de put als fout beschouwd. Shot putters om beurten om te concurreren en normaal zijn toegestaan zes pogingen per wedstrijd. Kogelstoten vinden binnen en buiten plaats, met als enig verschil dat binnenschoten zo zijn geconstrueerd dat ze de vloer niet beschadigen wanneer ze landen.
De Glide-stijl
De glij-beweging is de originele techniek die bij het kogelzetten wordt gebruikt en is de stijl die de meeste jonge atleten leren wanneer ze beginnen met trainen. Bij het leren van de foto kunnen atleten aan de voorkant van de werpcirkel staan en de foto maken zonder extra kracht uit hun benen te halen. Hoewel deze techniek de afstand verkleint, kan de atleet consistentie ontwikkelen terwijl hij meer ingewikkelde technieken leert. Zodra een atleet een goede werptechniek heeft ontwikkeld, zal hij of zij de glijbeweging leren, wat inhoudt dat je met je rug naar het stopbord aan de uiterste rand van de werpcirkel gaat staan, in een gehurkte positie omlaag gaat en achteruit over de cirkel met één gaat voet. De atleet gebruikt zijn of haar benen om een opwaarts momentum te genereren voordat de foto vanaf schouderhoogte wordt vrijgegeven.
De Spin-stijl
De spin, geïntroduceerd door de Russische kogelstoter Aleksandr Baryshnikov in 1972, is een meer technisch uitdagende techniek en komt voort uit discussies over gooien. Atleten draaien met hoge snelheid over de cirkel om momentum te genereren voordat ze de foto nemen. Met beide puttingtechnieken is het de bedoeling om het schot in een hoek van 40 graden de cirkel uit te rijden, het optimale traject voor het produceren van de grootste afstanden. De spin is de meest populaire puttingstijl in de internationale competitie, omdat deze over het algemeen de langste puts produceert, maar de glide wordt nog steeds door een aantal oudere concurrenten op een hoog niveau gebruikt.
Gewichten en records
Schoten zijn er in verschillende gewichten. Senior mannen gebruiken een 16 pond schot en senior vrouwen gebruiken een 8,82 pond schot. Jongeren gebruiken opnamen tussen 4,4 en 13,2 pond, afhankelijk van leeftijd en geslacht. De huidige records van de senior wereld in de opname zijn 23.12 meter (75.85 voet) voor mannen, geplaatst door American Randy Barnes in 1990, en 22.63 meter (74.25 voet) voor dames, geplaatst door de Russische Natalya Lisovskaya in 1987.
