Een kop van de New York Times over visolie veroorzaakte verwarring bij de consument. Het artikel in maart 2015 "Visolieclaims niet ondersteund door onderzoek" verwees naar een onderzoek waarin werd gesuggereerd dat omega-3-vetten het extra geld niet waard zijn, en dat velen het voor hen aan het uitschelden zijn.
Maar wanneer slechts één onderzoek de grote hoeveelheid bewijsmateriaal dat anders aantoont, in vraag stelt, moet je dieper kijken.
Weet dat de meerderheid van onderzoek en gegevens - letterlijk duizenden onderzoeken - de voordelen ondersteunen van het nemen van een hoogwaardig visoliepreparaat voor de gezondheid van het hart, de gezondheid van de hersenen en de algehele gezondheid in het algemeen.
Het ABC van Omega-3's
Laten we het afronden: er zijn drie verschillende soorten omega-3's: hun acroniemen zijn EPA, DHA en ALA. De eerste twee, EPA en DHA, zijn beide te vinden in vis, visolie en algenolie, terwijl ALA voornamelijk wordt aangetroffen in plantaardig voedsel, waaronder vlas, chia, hennep, groene bladgroenten en noten (voornamelijk walnoten).
Voor dit stuk zullen we ons concentreren op EPA en DHA, die van vis en visolie, omdat het merendeel van het onderzoek met betrekking tot gezondheid - van het hart tot de hersenen, gewrichten en lipiden - specifiek zijn voor EPA en DHA.
Headlines maken
Vroeg onderzoek in de jaren 1970 onderzocht verschillende diëten en hun effecten op de cardiovasculaire gezondheid. Wat bleek, is dat Groenland-Inuits veel minder hartaanvallen had dan bevolkingsgroepen die significant minder omega-3-vetten aten, zoals diegenen die een westers dieet volgen. Sindsdien zijn er duizenden onderzoeken gepubliceerd over omega-3-vetten voor de gezondheid van het hart, de gezondheid van de hersenen en vele andere resultaten.
Een recent onderzoeksartikel echter - het ene samengevat in The New York Times met de titel "Fish Oil Claims niet ondersteund door onderzoek" - vond het tegenovergestelde resultaat.
De duivel is in de details
Het onderzoeksartikel samengevat in The New York Times evalueerde onderzoek gericht op chronisch zieke mensen. Het overzichtsartikel sloot echter de duizenden andere studies over omega-3-vetten met verschillende populaties uit.
Onderzoek suggereert dat 2.000 tot 4.000 milligram zinvol zijn om het bloed omega-3-niveau te verplaatsen. Photo Credit: Adobe Stock De beoordeling concentreerde zich op een paar selectieve onderzoeken die geen voordeel lieten zien, terwijl anderen met verschillende positieve uitkomsten werden uitgesloten. Een studie uit Japan vond bijvoorbeeld dat een combinatie van de omega-3 EPA plus statine een significante reductie in triglyceriden veroorzaakte, terwijl er geen verandering werd waargenomen in de statine-alleen-groep. Ook was er een significante verbetering in flow-gemedieerde dilatatie (FMD), die kan worden gebruikt om het risico op toekomstige coronaire gebeurtenissen te beoordelen.
Er was ook een grote correlationele studie van Harvard University die in deze beoordeling was uitgesloten. Uit deze studie bleek dat personen met een lage inname van omega-3 hoge sterftecijfers hadden, mogelijk leidend tot 96.000 sterfgevallen per jaar. Een ander punt van zorg met het artikel in The New York Times waren de doses omega-3-vetten die werden gebruikt in de onderzoeken die werden benadrukt. In de onderzochte onderzoeken werd 1000 milligram omega-3 gebruikt (ongeveer wat je in drie ons zalm zou krijgen); het is echter niet waarschijnlijk dat deze kleine hoeveelheid omega-3 de naald veel beweegt.
Veel gegevens suggereren dat tussen 2000 en 4000 milligram EPA en DHA de bloedspiegels van omega-3-vetzuren dezelfde impact hebben als de onderzoekers in de jaren '70 met de Groenlandse Inuits. Doug Bibus, Ph.D., een wereldberoemde expert op het gebied van omega-3, stelt: "Een grote zorg is de dosering in deze studies. Een duizend milligram omega-3 vetzuren zal niet genoeg impact hebben. De overvloed aan onderzoek suggereert twee tot vier keer dat (2.000 tot 4.000 milligram) zinvol zou zijn om bloedomega-3-spiegels te verplaatsen op basis van de Lands- en Harris-indeces, dit zijn bloedtesten die de omega-vetzuurstatus meten. "
Nogmaals, we kunnen teruggaan naar de populaties in Groenland en Japan en de richtingcorrelatie zien van abnormaal lage cardiovasculaire ziektecijfers en de hoogste inname van omega-3-vetten ter wereld.
Omega-3 vetzuren en prostaatkanker
Een andere recente kop veroorzaakte bezorgdheid onder veel omega-3-gebruikers. De kop, gebaseerd op een studie in de Journal of the National Cancer Institute, vond een 43 procent hoger risico op prostaatkanker bij mannen die aangaven omega-3 vetzuren te eten. Jammer genoeg had deze studie bij het bekijken van de gegevens en het lezen van de kop veel beperkingen.
Een onderzoek waarbij een 43 procent hoger risico op prostaatkanker bij mannen werd gevonden, heeft veel beperkingen als je voorbij de kop kijkt. Fotocredit: Twenty20 / @ LinaVeresk • Veel andere studies kwamen tot de tegenovergestelde conclusie, waaronder een onderzoek uit 2010 in het American Journal of Clinical Nutrition, waarin werd vastgesteld dat visconsumptie werd geassocieerd met een vermindering van 63 procent in prostaatkanker-specifieke mortaliteit.
• Omega-3-waarden waren gebaseerd op een enkele bloedtest, wat geen juiste beoordeling van de totale inname is. Het is gewoon een acute maatregel, wat betekent dat als een man zalm had de avond voordat zijn bloed werd getest, zijn niveaus hoger zouden zijn. De gouden standaard is om een maat voor chronische inname te bepalen, wat de gemiddelde inname gedurende drie maanden is (de levensduur van rode bloedcellen).
• De studie ging helemaal niet over gebruikers van visoliesupplementen, ook al zijn de krantenkoppen daar in veranderd.
Verward?
Het is niet verrassend.
Weet dat de meerderheid van onderzoek en gegevens - letterlijk duizenden onderzoeken - de voordelen ondersteunen van het nemen van een hoogwaardig visoliepreparaat voor de gezondheid van het hart, de gezondheid van de hersenen en de algehele gezondheid in het algemeen.
Drie Take-Home Points:
Eerst en vooral moedigen de American Heart Association en de meeste andere bestuursorganen en voedingsrichtlijnen een paar keer per week de visconsumptie aan.Vissen zoals wilde zalm, wilde sardines, wilde ansjovis, etc. zijn allemaal geweldige opties, omdat ze omega-3's en veel andere voedingsstoffen bieden.
De meeste goed gecontroleerde onderzoeken, bestuursorganen, wetenschappers en andere deskundigen die omega-3's bestuderen, zijn het erover eens dat het aanvullen met een hoogwaardige visolie veilig, gezond en slim is. Zoek naar een gerenommeerd product dat door derden is getest, zoals Nordic Naturals.
- Hoewel belangrijk, visolie is geen magische kogel.
