Aanvallen doen zich voor wanneer een groep zenuwen in de hersenen plotseling een golf van elektrochemische impulsen produceert. Deze toename in hersenactiviteit onderbreekt de normale functies, wat resulteert in symptomen die vaak een beroerte nabootsen. Een beroerte, ook een neurologische gebeurtenis, vindt plaats wanneer zuurstof de hersenen niet bereikt, waardoor hersencellen afsterven en permanente schade wordt aangericht. Hoewel toevallen beroerte-achtige symptomen veroorzaken, zijn de effecten van toevallen tijdelijk.
Eenzijdige zwakte
Een focale aanval, ook wel partiële aanval genoemd, treft slechts een klein deel van de hersenen. Dit type aanvallen kan leiden tot gevoelloosheid en tintelingen die leiden tot zwakte aan de ene kant van het lichaam. De kant van het getroffen lichaam hangt af van het gebied van de hersenen waar de aanval plaatsvindt. De gevoelloosheid en zwakte neemt meestal af met de aanval, die meestal een paar seconden tot een paar minuten duurt, volgens de Merck-handleiding. Gevoelloosheid en zwakte aan de ene kant van het lichaam, die langer duurt dan de aanval, staat bekend als de verlamming van Todd.
De gedeeltelijke of volledige verlamming aan de ene kant van het lichaam veroorzaakt door Todd's verlamming bootst de symptomen van een beroerte na. Degenen met de verlamming van Todd vertonen ook vaak spraak- of gezichtsstoornissen. De verlamming en stoornissen van Todd's verlamming zijn tijdelijk meestal van 30 minuten tot 36 uur, met 15 uur als het gemiddelde, volgens het National Institute of Neurologic Disorders and Stroke. In tegenstelling tot een beroerte; patiënten herstellen echter volledig van de verlamming van Todd.
Geheugenstoornis
Sommige soorten aanvallen veroorzaken een kort verlies van bewustzijn en beïnvloeden het geheugen, wat resulteert in een gebrek aan herinnering van een van de gebeurtenissen die zich voordoen tijdens de aanvalsepisode. Focal-aanvallen worden geclassificeerd als eenvoudige focale aanvallen of complexe focale aanvallen. Tijdens eenvoudige focale aanvallen, blijft de patiënt zich bewust en wakker tijdens de aanval, waardoor de gebeurtenissen volledig kunnen worden opgeroepen. Complexe focale epileptische aanvallen veroorzaken daarentegen een kort verlies van bewustzijn, wat leidt tot geheugenverlies. Gegeneraliseerde aanvallen, die van invloed zijn op beide zijden van de hersenen, veroorzaken ook bewustzijnsverlies en verminderen het geheugen.
Spraakbeperkingen
Toevallen die voorkomen in de specifieke delen van de hersenen die de spraak beïnvloeden, kunnen spraakverlies veroorzaken. De linker hersenhelft van de hersenen bevat het Broca-gebied, dat functioneert in spraakproductie en articulatie. Aanvallen die van invloed zijn op de linkerhersenhelft kunnen daarom leiden tot onduidelijke of langzame spraak. De frontale en temporale hersenkwabben spelen ook een rol in de taal door het verwerken van geluiden en het beheersen van de spieren rond de mond. Daarom kunnen aanvallen van de frontale lob en temporaalkwab aanvallen leiden tot tijdelijke spraakstoornissen.
Visuele storingen
Slagen kunnen visusstoornissen veroorzaken, waaronder dubbel zien, wazig zicht en het verschijnen van zwarte gebieden in het gezichtsveld. Toevallen die de achterhoofdskwab van de hersenen aantasten, het gebied dat verantwoordelijk is voor visuele verwerking, kunnen resulteren in visuele hallucinaties, het gevoel van knipperende lichten, wazig zien en snel knipperen.
