Flauwvallen, ook wel bekend als syncope, vindt plaats wanneer uw hersenen onvoldoende bloed krijgen en uw lichaam reageert door het bewustzijn te verliezen. Talrijke variabelen dragen bij aan flauwvallen, waaronder vitamine- en mineraaldeficiënties en elektrolytenonevenwichtigheden. Het consumeren van een dieet dat rijk is aan voedingsstoffen kan helpen om door vitaminen veroorzaakte flauwvallen te voorkomen.
Vitamine b12
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention treft vitamine B12-tekort één op de 31 personen van 51 jaar en ouder. Vitamine B12 werkt om rode bloedcellen te genereren en helpt de efficiëntie van uw zenuwstelsel te verbeteren. Als u vitamine B12 mist, kunt u bloedarmoede ontwikkelen als gevolg van verminderde DNA-productie, met gevoelens van zwakte, vermoeidheid en duizeligheid. Bovendien kunnen flauwvallen optreden als gevolg van het verlies van de zenuwfunctie wanneer er onvoldoende vitamine B12-niveaus aanwezig zijn.
Foliumzuur
Een tekort aan foliumzuur kan leiden tot de ontwikkeling van folaatdeficiëntie-anemie. Een dergelijke tekortkoming wordt gevonden bij personen die grote hoeveelheden alcohol consumeren, slecht eten, een verminderde opname van foliumzuur hebben, te lang koken en extra supplementen nodig hebben, zoals zwangere vrouwen of baby's. Foliumgebreksanemie verschilt van vitamine B12-tekort door de afwezigheid van zenuw- en neurologische beschadiging. Symptomen van foliumzuuranemie manifesteren zich door symptomen zoals vermoeidheid, kortademigheid, flauwvallen, hartkloppingen, zwakte en vergeetachtigheid.
IJzer, vitamine D en vitamine C
De meest voorkomende vorm van bloedarmoede is het gevolg van een tekort aan ijzer, een mineraal dat rode bloedcellen helpt bij de aanvoer van zuurstof naar lichaamsweefsels. Ijzergebreksanemie kan uitputting veroorzaken of de absorptie van vitamine D voorkomen. Een tekort aan vitamine C kan de absorptie van ijzer voorkomen, wat leidt tot bloedarmoede door ijzertekort. Ijzergebreksanemie kan leiden tot flauwvallen door verminderde bloedtoevoer naar het hart, zuurstofgebrek in lichaamsweefsels en verhoogde kortademigheid.
Elektrolytische verstoring
Natrium, chloride en kalium zijn elektrolyten die een cruciale rol spelen in de regulatie van de celactiviteit. Hyponatriëmie, een aandoening die optreedt wanneer natriumgehaltes te laag zijn, vloeit voort uit vochtretentie of overmatige natriumuitscheiding. Wanneer een verstoring van de elektrolyten optreedt, wordt het zenuwstelsel aangetast, wat leidt tot hoofdpijn, misselijkheid, kramp, vermoeidheid, verwardheid en flauwvallen. Dit tekort aan natrium kan het gevolg zijn van langdurige inspanning, zoals training voor een marathon. Volgens het Linus Pauling Institute ervaart ongeveer 4 procent van de Ironman triatlon deelnemers hyponatriëmie.
