Lijfstraffen is een van de meest gebruikte discipline technieken voor kinderen, volgens de American Academy of Pediatrics, hoewel het sterk tegen het gebruik ervan. In 1998 ontdekte de American Academy of Pediatrics dat meer dan 90 procent van de ouders aangaf lijfstraffen thuis te gebruiken. Een update van oktober 2013 uit de AAP stelt dat een aanzienlijk aantal onderzoeken later duidt op een verband tussen spanking en agressief gedrag. Over het algemeen beheren ouders deze controversiële discipline in reactie op het gedrag of de acties van het kind; meestal neemt het de vorm aan van een pak slaag. Deze methode wordt nog steeds gebruikt, hoewel de meeste deskundige organisaties het gebruik ervan afkeuren.
Soorten lijfstraffen
In de westerse wereld neemt de lichamelijke lijfstraining van de ouders meestal de vorm aan van een pak slaag, zoals een mep die op de dijen of billen wordt aangebracht. De billen zijn het meest populaire doelwit van lijfstraffen, omdat ze worden beschermd door vetweefsel; in het algemeen zullen stakingen naar dit gebied geen ernstig lichamelijk letsel veroorzaken. Ouders kunnen ook slapjes op de pols of het gezicht gebruiken om een kind te straffen. Deze gebieden zijn echter redelijk gevoelig en harde slagen kunnen ernstig letsel veroorzaken. Sommige zorgverleners gebruiken werktuigen zoals peddels, riemen of wandelstokken om lijfstraffen toe te passen, maar deze praktijk is in veel rechtsgebieden verboden.
Oppositie tegen lijfstraffen
Deskundigenorganisaties verzetten zich krachtig tegen het gebruik van lijfstraffen in huizen en op scholen. De American Psychological Association merkt op dat lijfstraffen slechts een tijdelijke verandering in het gedrag van een kind oplevert en neigt averechts te werken, en dat er geen overtuigend bewijs bestaat dat het idee ondersteunt dat fysieke aanvallen het gedrag van een kind of de geestelijke gezondheid kunnen verbeteren. HealthyChildren.org, de officiële website van de American Academy of Pediatrics, keurt ook lijfstraffen af en verklaart dat als een ouder in woede een kind slaat, hij zijn excuses moet aanbieden aan het kind en uitleggen dat slaan een onaanvaardbare manier is om frustratie te uiten.
Juridische kwesties met Corporal Punishment
Vanaf 2013 meldt het Wereldwijde Initiatief voor het beëindigen van alle lichaamsstraffen van kinderen dat 34 landen, waaronder Oostenrijk, Finland, Duitsland, Griekenland, Hongarije, Israël, Nederland, Nieuw-Zeeland, Polen en Spanje, het gebruik van lijfstraffen in huizen hebben afgeschaft en scholen. In de Verenigde Staten blijft lijfstraffen legaal in alle 50 staten; er zijn geen beperkingen met betrekking tot het gebruik van het werktuig of de leeftijd van het kind. In Canada mogen ouders kinderen tussen 2 en 12 jaar oud slaan met een open, blote hand. Pogingen om lijfstraffen in Massachusetts en Californië te verbieden - twee traditioneel liberale Amerikaanse staten - zijn mislukt.
Waarom mensen corporale straffen gebruiken
In theorie kan lijfstraffen het gedrag van een kind veranderen door hem te leren negatieve gedragingen te associëren met lichamelijk pijnlijke gevolgen. Om fysieke pijn te voorkomen, stopt het kind in theorie met het ondernemen van acties die tot lijfstraffen leiden. De American Psychological Association merkt op dat fysieke dreigingen het gedrag van een kind tijdelijk kunnen veranderen, maar ze bieden op lange termijn geen voordelen voor het emotionele of fysieke welzijn van het kind. Lijfstraffen kunnen resulteren in naleving op korte termijn vanwege de angst van het kind voor fysieke pijn.
Alternatieven voor lichaamsstraffen
HealthyChildren.org biedt verschillende alternatieven voor kinderdiscipline voor spanking en andere vormen van lijfstraffen. Sommige kinderen reageren goed op time-outsessies en verlies van privileges. De American Academy of Pediatrics ondersteunt ook het gebruik van natuurlijke gevolgen. Een peuter die tijdens een driftbui een speeltje vernietigt, kan er bijvoorbeeld niet meer mee spelen. Sommige opvoedingsdeskundigen, waaronder Alfie Kohn, auteur van 'Onvoorwaardelijk ouderschap' en 'Gestraft door beloningen', keuren het gebruik van straffen en beloningen af, en ondersteunen in plaats daarvan doorlopende communicatie en andere op het kind gerichte discipline-technieken.
