Wanneer uw kind zonder duidelijke reden overdreven knippert, kan zij een nerveuze tic ervaren. Als je merkt dat je kind onregelmatige bewegingen vertoont of ongepast gedrag uitstraalt, laat je haar evalueren voor een ticstoornis, omdat vroegtijdige interventie haar kan helpen om te gedijen ondanks ongewenst gedrag.
Beschrijving
De Encyclopedia of Mental Disorders meldt dat abrupte, repetitieve onvrijwillige bewegingen en geluiden wijzen op een ticstoornis. Tics zijn tijdelijk, snel, doelloos, repetitief en lossen bij de meeste kinderen op zonder therapie. Als de tics in de loop van de tijd voortduren, kunnen ze ernstig en gecompliceerd worden. Knipperen, grimassen van het gezicht, hoofdschokken of schouderophogingen zijn voorbeelden van tics die uw kind kan vertonen, en deze bewegingen duren meestal minder dan een seconde.
Tourette syndroom
Volgens Merck is de meest voorkomende tisstoornis het syndroom van Gilles de la Tourette, dat verband houdt met erfelijkheid en meestal begint in de vroege kindertijd. Dit syndroom treft maar liefst één op de 100 geboorten en is drie keer prominenter bij mannen dan bij vrouwen. De meeste getroffen mensen hebben zulke milde symptomen dat de stoornis niet gediagnosticeerd wordt. Vijfenzeventig procent van de patiënten met het syndroom van Gilles de la Tourette vertoont symptomen van elf jaar oud. Deze aandoening wordt gediagnosticeerd als de tics minstens een jaar duren en begint met knipperende, grimassende, hoofdschokkende, rakende of schoppende bewegingen, evenals vocale uitbarstingen. Veel kinderen met deze aandoening nemen geen medicijnen, maar geneesmiddelen als clonidine, milde kalmerende middelen, antipsychotica of botulinumtoxine kunnen worden gebruikt als therapie voor het syndroom van Gilles de la Tourette.
Oorzaken
Kinderen lijken zowel functionele als structurele afwijkingen in hun hersenen te hebben als ze een tonische stoornis hebben. De precieze oorzaak van deze aandoeningen is onbekend, maar volgens Merck laat onderzoek zien dat chemische boodschappers, neurotransmitters genaamd, abnormaal zijn en bijdragen aan de tics. Een kind dat tics ervaart, zal vaak veranderingen ondergaan in het gebied van zijn hersenen dat belast is met beweging - de basale ganglia - en het deel van zijn hersenen dat verantwoordelijk is voor het reguleren van bloeddruk, hartslag, anticipatie van beloning, besluitvorming, empathie en emotie --anterior cingulate cortex.
Behandeling
De Encyclopedia of Mental Disorders promoot kinderen met tic-stoornissen krijgen een behandeling voor psychische, fysieke, sociale en mentale problemen die verband houden met de stoornis. Behandeling omvat het onderwijzen van de patiënt en familie over de stoornis en het uitvoeren van diagnostische testen. Een uitgebreide beoordeling van de waarneming, motoriek, gedrag en adaptief functioneren van uw kind zal worden uitgevoerd om te bepalen of hij gedrags- of cognitieve therapie nodig heeft. De arts van uw kind zal bepalen of medicatie nodig is op basis van alle therapieën en uitgevoerde testen.
overwegingen
Volgens de Encyclopedia of Mental Disorders zijn kinderen van alle rassen, etnische en sociaaleconomische groepen vatbaar voor tic-stoornissen, maar deze stoornissen komen vaker voor bij blanke kinderen dan Afro-Amerikaanse kinderen. Van angst, stress, verveling, vermoeidheid en opwinding is bekend dat ze motorische en vocale tics veroorzaken. Tics kunnen ook intensiveren van premenstrueel syndroom, voedseladditieven en stimulerende middelen. Door je kind aan te moedigen om te ontspannen, te sporten en te concentreren op de taken die hij leuk vindt, kan het de ernst en frequentie van haar tics verminderen.
