Wilde rijst is een van de meest visueel opvallende voedingsmiddelen in het graansegment van uw lokale markt. De korrels zijn lang en slank, gemakkelijk twee keer zo lang als gewone langkorrelige rijst, met een slanke zwarte of donkerbruine romp. Hoewel het geen echte rijst is, kookt het veel als rode rijst, bruine rijst of zwarte Aziatische "verboden" rijst. De kooktijd is relatief lang, maar de methode is hetzelfde als voor andere soorten rijst.
Basisinformatie over wilde rijst
Wilde rijst is niet direct gerelateerd aan de echte rijst, maar beide zijn grassen die gedijen in waterige omgevingen. Wilde rijst verschilt van andere granen doordat het een ongewoon hoog watergehalte heeft wanneer het wordt geoogst, en het moet anders worden verwerkt. Het is eerst toegestaan om te rijpen gedurende een periode van een week of twee, dan verwarmd om het overtollige vocht te verdrijven. De enzymen van de rijst creëren nieuwe aromamoleculen tijdens de rijpingsfase en de verwarmingsfase creëert smakelijke, nootachtige smaken. Elke producent van wilde rijst doet dit iets anders, dus sommige merken zijn rijker gearomatiseerd dan andere. Wild geoogste rijst heeft bijna altijd een meer complexe smaak dan gecultiveerde wilde rijst.
Wilde rijst koken
Wilde rijst duurt langer om te koken dan echte rijst. Dat komt deels door de verwerking bij hoge temperaturen en deels omdat de beschermende grondlak natuurlijke was bevat die bedoeld is om vocht af te weren. Sommige processors gebruiken wrijving om de korrels te scoren, waardoor water sneller doordringt. Wilde rijst kan pasta-achtig worden gekookt in veel kokend water en vervolgens worden afgevoerd of gestoomd zoals andere rijst op de kookplaat totdat het zijn kookwater opneemt. De stomende methode behoudt meer vitamines, dus dat is de voorkeurstechniek voor de meeste thuiskoks. De rijst kookt meestal 45 tot 60 minuten, totdat hij uit de romp barst. Het moet lichtjes taai zijn - "al dente" - maar recht blijven. Als het in een bal krult, is het te gaar. Gebruik drie kopjes water of bouillon per kop wilde rijst, of tot een extra half kopje als je wilt dat het een zachtere textuur heeft.
Presentatie suggesties
De beste wilde rijst heeft een ingewikkelde smaak die moeilijk te beschrijven is. Het heeft nootachtige, grassige, aardachtige en theeachtige tonen, en veel merken hebben ook een zwakke rokerigheid van de droogfase. Het is een natuurlijke aanvulling op eenden en ganzen, die dezelfde wilde omgeving delen. Het is ook goed met kalkoen, hert en andere vormen van wild. Champignons, met name wilde paddenstoelen, delen veel van de smaaktonen die in wilde rijst worden gevonden en vormen een goede begeleiding. Gekookte wilde rijst kan ook worden gecombineerd met gekookte langkorrelige rijst of basmatirijst, waardoor een exotische smaak en uiterlijk wordt toegevoegd zonder dat dit uw supermarktbudget onder druk zet.
De voedingswaarde
Hoewel het koken van wilde rijst meer tijd kost - en dus meer planning - dan echte rijst, levert het verschillende voedingsvoordelen op. Het bevat minder calorieën dan bruine of witte langkorrelige rijst en het is zowel hoger in eiwitten als minder koolhydraten. Het is een betere bron van foliumzuur en choline dan bruine rijst, en in tegenstelling tot echte rijst bevat het ook luteïne. Het is ook een betere bron van koper, zink en kalium dan de echte rijst, en heeft een vergelijkbare combinatie van B-vitaminen. Het meest intrigerend is dat wilde rijst een belangrijke bron van antioxidanten kan zijn. Onderzoek uitgevoerd aan de Universiteit van Minnesota en de Canadese Universiteit van Manitoba vond hoge niveaus van antioxiderende activiteit in wilde rijst.
