Lovenox (enoxaparine) is een bloedverdunner, vaak aangeduid als een heparine met laag molecuulgewicht (LMWH), die wordt gegeven door dagelijkse injectie. LMWH's bieden een meer stabiele en voorspelbare werking in het lichaam en minimaliseren daarom het risico op bloedingen bij ongefractioneerde heparine. Volgens het Amerikaanse College van Verloskundigen en Gynaecologen is Lovenox een veilige en effectieve behandeling voor zowel de preventie als de behandeling van veneuze trombo-embolie (bloedstolsels) tijdens de zwangerschap.
Vaak voorkomende bijwerkingen
De meerderheid van de Lovenox-bijwerkingen treedt met dezelfde frequentie op bij zowel zwangere als niet-zwangere personen. Lovenox wordt één of tweemaal daags subcutaan (onder de huid) in de buik geïnjecteerd en kan in verband worden gebracht met plaatselijke pijn en bloeduitstorting op injectieplaatsen. Koorts, misselijkheid en diarree zijn ook gemeld. Verhogingen van leverenzymen tot drie keer de normale waarde zijn waargenomen bij maar liefst 6 procent van de patiënten. Deze niveaus normaliseren normaliter met medicijnbeëindiging.
Bloeding
Het risico op postpartum bloeding is een belangrijke zorg voor alle zwangerschappen. Een retrospectieve studie van 2777 zwangerschappen met LMWH-gebruik toonde aan dat minder dan 2 procent van de patiënten die Lovenox gebruikten, een ernstige bloeding ervoer, die niet significant verschilde van die patiënten die geen LMWH gebruikten. De meerderheid van de gevallen met ernstige bloeding waren direct gerelateerd aan de verwachte obstetrische oorzaken en waren echter niet direct gerelateerd - hoewel mogelijk verbeterd - door de effecten van Lovenox.
Laag aantal bloedplaatjes
Trombocytopenie (lager dan normaal aantal bloedplaatjes in het bloed) is betrokken bij standaard, niet-gefractioneerd heparinegebruik en wordt heparine-geïnduceerde trombocytopenie (HIT) genoemd. Deze aandoening is zo zeldzaam bij LMWH gezien dat het American College of Chest Physicians niet adviseert routinematig het aantal bloedplaatjes te controleren bij zwangere patiënten die met Lovenox werden behandeld.
Beendensiteitsverlies
Verlies van botdichtheid, osteoporose en geassocieerde fracturen zijn al lang bewezen risico's van standaard heparinetherapie en er werd verondersteld dat die ook op LMWH werden toegepast. Volgens 'Human Reproduction' was het botverlies tijdens de zwangerschap echter niet statistisch verschillend tussen patiënten die LWMH gebruikten en degenen die dat niet deden. Een andere retrospectieve studie van bijna 1200 zwangere vrouwen die Lovenox gebruikten, onthulde ook geen gevallen van osteoporose of osteoporotische fracturen. Hoewel botverlies vaak wordt aangehaald als een mogelijke bijwerking van Lovenox, suggereren deze studies anders.
Epidurale / spinale hematoom
Er zijn zeldzame meldingen geweest van ernstige neurologische letsels, inclusief verlamming, van ongecontroleerde bloedingen bij patiënten die Lovenox gebruikten en die een epidurale katheterplaatsing en spinale anesthesie ondergingen. Zowel het American College of Obstetricians and Gynecologists en de American Society of Regional Anesthesia adviseren om het gebruik van epidurale anesthesie 12 tot 24 uur na de laatste dosis Lovenox uit te stellen om het risico op ernstige bloedingen te minimaliseren. Na de implementatie van deze richtlijnen werden er geen complicaties waargenomen in follow-upstudies. Het gebruik en de timing van epidurale anesthesie bij bevalling en bevalling voor patiënten die Lovenox gebruiken blijft echter een controversieel onderwerp.
