Weegtoepassingen voor lichaamsgewicht helpen een zorgverlener om de dosering van medicatie, de geschatte nierfunctie en de instellingen van het beademingsapparaat te bepalen. Ze kunnen ook een arts helpen bepalen of u een gezond gewicht heeft voor uw lengte. Een verscheidenheid aan vergelijkingen zijn afgeleid van verschillende "ideale" hoogtetabellen, maar ze zijn absoluut geen weerspiegeling van de gezondheid van uw grootte. Berekeningen van het lichaamsgewicht kunnen geen diagnose stellen van uw risico op het ontwikkelen van aandoeningen als gevolg van obesitas of overgewicht, maar ze kunnen een van de vele aanwijzingen zijn dat u verdere screenings nodig hebt. Er zijn verschillende formules die centimeters en kilogrammen gebruiken en geen enkele berekening is volledig juist.
Body Mass Index
Artsen en andere zorgverleners gebruiken veelal de body mass index of BMI als een eenvoudige, niet-invasieve manier om het lichaamsvetgehalte in te schatten. De oorspronkelijke vergelijking luidt: gewicht in kilogram / [hoogte in meter x hoogte in meter]. Om de vergelijking in centimeters te berekenen, deelt u de hoogte in centimeters met 100 om uw lengte in meters te verkrijgen. Als u bijvoorbeeld 55 kilogram weegt en 155 centimeter hoog bent, is uw lengte in meters 155/100 of 1,55. Steek deze nummers in de vergelijking: 55 / [1.55 x 1.55] = 23. (ref3)
Het resulterende aantal valt in een bereik op een index om een arts te helpen beoordelen of u vanwege uw gewicht een verhoogd gezondheidsrisico loopt. De vergelijking geeft je geen exact of ideaal gewicht waar je naar moet streven. Een BMI lager dan 18,5 geeft aan dat u te licht bent, terwijl een BMI van 18,5 tot 24,9 als normaal wordt beschouwd, een BMI van 25 tot 29,9 te zwaar is en een BMI van 30 of meer zwaarlijvig is.
Waarom BMI niet altijd ideaal is
Hoewel BMI nuttig kan zijn bij het evalueren van trends van overgewicht en obesitas bij een brede populatie, kan het lichaamsvetgehaltes bij veel mensen overschatten en onderschatten. Een gespierde of atletische persoon kan zich volgens de index registreren als overgewicht, maar ze hebben gewoon een overvloed aan spierkracht in plaats van een teveel aan vet. Spier is dichter dan vet, dus een persoon die behoorlijk gespierd is, kan meer wegen dan een persoon van dezelfde lengte die een hoger percentage vet heeft. Overtollige spieren bieden niet dezelfde gezondheidsrisico's als overtollig vet.
BMI kan ook mensen in gevaar brengen die te maken hebben met gezondheidsproblemen als gevolg van te veel vet in een categorie van "normaal" of "ideaal" gewicht. In deze gevallen lijkt iemands brutogewicht gezond, maar ze bevatten te veel vet. Meer dan 20 procent lichaamsvet bij een man of 30 procent bij een vrouw is overdreven, ongeacht hoeveel je weegt.
Wasit-omtrek in centimeters
Waar je gewicht distribueert, niet alleen hoeveel je weegt, geeft ook aanwijzingen over je gezondheid. De tailleomtrek is een manier om te bepalen of de vetverdeling gezond is. Een tailleomvang groter dan 88 centimeter bij een vrouw of 102 centimeter bij een man duidt op een teveel aan buikvet. Te veel van dit soort vet verhoogt uw risico op ontstekingen en ziekten, zoals hartaandoeningen en type 2 diabetes, aanzienlijk.
Mensen met de "peervormige" lichaamsbouw, of met meer gewicht in hun heupen en dijen, hebben meestal minder kans op een chronische ziekte dan mensen met abdominale obesitas.
Broca Formula
De Franse chirurg Paul Broca ontwikkelde de Broca-index in de 19e eeuw als een ruwe schatting van de optimale lichaamslengte. Het is een extreem ruwe schatting die voor sommige mensen van toepassing kan zijn, maar houdt geen rekening met leeftijd of lichaamssamenstelling. Het past ook geen aanpassingen aan voor verschillende lichaamsvormen, zoals mensen die gedrongen of lang en mager zijn. De formule wordt tegenwoordig niet vaak gebruikt vanwege de twijfelachtige nauwkeurigheid.
De formule vereist dat u alleen uw lengte weet in centimeters. Mannen trekken eenvoudigweg 100 af van dat aantal om je ideale gewicht in kilogram te vinden. Vrouwen volgen dezelfde formule en nemen vervolgens 90 procent van het gewicht als hun ideale maat.
Een man die bijvoorbeeld 180 centimeter lang is, heeft een ideaal gewicht van 80 kilogram. Een vrouw die 154 centimeter lang is, voert de formule uit: [154 - 100] x .9 = 48.6 kilogram.
Vergelijking voor medisch gebruik
Een schatting van het ideale lichaamsgewicht voor de gemiddelde persoon helpt clinici met het toedienen van medicijnen en andere medische interventies die op gewicht zijn gebaseerd. De formule voor vrouwen, voor het eerst gepubliceerd door Dr. B.J. Devine, luidt: 45,5 kilogram + 2,3 kilogram voor elke duim groter dan 5 voet.
Een inch is gelijk aan 2,54 centimeter, dus om te berekenen in kilogram en centimeter, luidt de formule: 45,5 kilogram + 2,3 kilogram voor elke 2,54 centimeter groter dan 152 centimeter.
Dus, een vrouw die 156 centimeter, of ongeveer 5 voet 1 inch, zou moeten wegen, volgens deze formule: 45,5 + 2,3 x 1,57 = 49 kilogram, wat ongeveer 108 pond is.
Voor een man luidt de formule: 50 kilogram + 2,3 kilogram x elke centimeter meer dan 5 voet, maar je kunt weer elke 2,54 centimeter vervangen door elke inch. In dit geval luidt de formule: 50 kilogram + 2,3 kilogram x elke 2,54 centimeter over 152 centimeter.
Dus, een man die 180 centimeter staat, of bijna 5 voet 11 inch, zou moeten wegen, volgens de formule: 50 + 2.3 x 11 = 75.3 kilogram, of 166 pond.
Deze vergelijking is een extreem ruwe schatting van het gewicht dat wordt gebruikt in klinische settings. Het is niet gebaseerd op leeftijd, lichaamssamenstelling of framegrootte.
