Pleeggezin zijn kan van grote invloed zijn op de geestelijke gezondheid van het kind en op zijn vermogen om met anderen om te gaan. Pleegouders en anderen die in contact komen met pleegkinderen moeten zich ervan bewust zijn dat de fluctuerende emoties van de kinderen ook kunnen leiden tot gedragsveranderingen thuis en op school. Hoe meer veranderingen ze ervaren, inclusief veranderingen in zorgverleners, hoe groter de kans dat jonge kinderen gedragsproblemen ontwikkelen.
Hechtingsstoornis
Volgens een rapport van de Universiteit van Iowa Ziekenhuizen en Klinieken, kunnen verstoringen in gehechtheidsrelaties veroorzaakt door pleegzorg leiden tot een aandoening die bekend staat als reactieve hechtingsstoornis of RAD. Het kan zich in verschillende gedragingen manifesteren met betrekking tot zorgverleners, waaronder teruggetrokken zijn; verdrietig en lusteloos verschijnen; niet lachen; niet bereiken wanneer opgehaald; en tonen gebrek aan interesse in interactieve spellen of speelgoed.
Defying Authority
Nadat pleegkinderen uit hun huis zijn gezet en bij vreemden zijn geplaatst, hebben kinderen vaak meer stress en onzekerheid. Volgens de American Academy of Adolescent and Child Psychiatry voelen de meeste kinderen in pleegouders zich onzeker en onzeker over hun toekomst. Volgens een rapport van de Cooperative Extension van de Washington State University, leidt het onveilig voelen vaak tot kinderen die autoriteit tarten. Dit kan de weigering zijn om naar gezagsdragers te luisteren of opzettelijk het tegenovergestelde doen van wat wordt gevraagd.
Agressieve broer
Volgens het Child Study Centre van de New York University lopen pleegkinderen een hoog risico op het plegen van agressie en geweld van broers en zussen. Dit zou kunnen betekenen dat je deelneemt aan fysieke gevechten met broers en zussen van de natuurlijke of pleegouders. Dit gedrag kan het gevolg zijn van familie-afscheiding of tegenspoed tussen broers en zussen in de biologische familie van het kind.
huilen
Constant huil- en klampgedrag worden soms ook waargenomen bij pleegkinderkinderen die voortdurend in zorgverleners zijn veranderd. Bezoeken met biologische ouders tijdens pleeggezinnen kunnen kinderen nog meer verwarren en leiden tot overmatig huilen, vooral bij jongere kinderen.
