Wanneer u rent, betrekt u veel belangrijke botten onder de 206 in het menselijk lichaam. Het proces begint wanneer uw voeten de grond raken. Het gaat door je benen omhoog in je heupen en wervelkolom. Terwijl je onderlichaam voornamelijk bezig is met rennen, zul je ook botten van het bovenlichaam activeren, zoals die in je hoofd en armen.
Voeten eerst
Het loopproces begint wanneer uw voeten de grond raken - de eerste en vervolgens de andere. Je kunt landen op je voorvoet of je achterbeen, hoewel een recensieartikel gepubliceerd in "Gait and Posture" in 1998 opmerkte dat ongeveer vier vijfde van de afstandslopers de achtervoetroute was. Dit betekent dat je verschillende botten van de voeten gebruikt terwijl je rent: de vijf middenvoetsbeentjes vooraan, de hielbeentjes, de hiel, de rug en de talus of enkel.
Beenruimte
Terwijl je voeten zich verbinden met de grond, bewegen je benen op verschillende fronten: aan je enkels, je knieën en je heupmoffen. Al deze activiteiten houden in het bijzonder verband met drie beenbotten: uw dijbot of -been en uw beenderen in het onderbeen, het scheenbeen en de fibula. Het verplaatsen van de voet zal van invloed zijn op het bewegen van het onderbeen, terwijl op de knie het bovenbeen en het bovenbeen samenkomen en je bovenbeen op je heupen.
Heupen liegen niet
Hardlopen is een op-en-neergaande activiteit die onderzoeker Tom F. Novacheck op passende wijze vergeleek met een pogo-stick in zijn artikel in 1998 over 'Gait and Posture', 'The Biomechanics of Running'. Het zou dus logisch zijn dat wanneer je rent, er genoeg heupbeweging is om Elvis Presley of Shakira trots te maken. Uit de medische literatuur blijkt dat je heupen kunnen draaien, naar voren kantelen en op verschillende punten stabiliseren tijdens je looppatroon.
Omhoog gaan
Al deze focus op de lagere delen van het lichaam mag niet verhullen dat andere grote botten in het spel komen tijdens het rennen. In feite, Drs. Sheila A. Dugan en Krishna P. Bhat noteerden in hun artikel "Physical Medicine and Rehabilitation Clinics of North America", getiteld "Biomechanics and Analysis of Running Gait 2005", dat wanneer zorgprofessionals de gang van een loper analyseren, ze niet alleen kijken naar bewegingen van het lagere lichaam, maar ook hoe ze hun hoofd, nek en armen positioneren. Dit geeft het belang aan van de schedel, wervelkolom en armbotten, ook bekend als de humerus, ulna en radius.
